Κοντομάρος – Παπασταύρου «κατέκτησαν» το Misano !

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα για τους Έλληνες  οδηγούς  στο Misano.  Ξέραμε για την ατυχία του Κοντομάρου και τον σπασμένο λεβιέ καθώς και για τις επιδόσεις του Παπασταύρου , όμως τι καλύτερο να στα λέει ο «δαιμόνιος ρεπόρτερ» της ομάδας !

Ο Δημήτρης Παπανικολάου γραφεί  λοιπόν : «Η μέρα σήμερα ήταν θεωρητικά και η ευκολότερη μια και ο οργανωτής είχε προγραμματίσει κατηγορίες που θα γινόντουσαν αγώνες και ελάχιστες ελεύθερες δοκιμές. Τόσο ο Κώστας όσο και ο Γιώργος θα έτρεχαν σε κατηγορίες χωρισμένες με βάση τη χωρητικότητα, στη κατηγορία του Κώστα υπήρχε και όριο χρόνου. Το αρνητικό ήταν πως για να μπορέσουν να δημιουργηθούν και μερικές ακόμα κατηγορίες αγώνων (οι συμμετοχές μέχρι τη Παρασκευή είχαν ξεπεράσει τις 250) οι γύροι μειώθηκαν στους έξι για κάθε κατηγορία. Εκκίνηση roll όπως και χθές που έτρεξε ο Κώστας.

Ο μικρός επιλέξαμε να μη μπεί για ελεύθερα παρά να παραμείνει ξεκούραστος και χαλαρός ώστε να κάνει τον αγώνα του όσο καλύτερα και όσο πιο συγκεντρωμένα γινόταν. Ο Κώστας μπήκε σε ένα ελεύθερο που κατάφερε εύκολα, με μεταχειρισμένα ελαστικά να γυρίσει στο 1.44.0 χωρίς να πιέσει, να δοκιμάσει και μερικές αλλαγές στη χαρτογράφηση της μοτοσυκλέτας.

12.20 ήταν προγραμματισμένο να ξεκινήσει ο αγώνας των 600 που θα συμμετείχαν τόσο ο Γιώργος, από την 12η θέση όσο και ο Σπύρος Χριστόπουλος, μηχανικός της ομάδας που είχε καταφέρει τη 24η θέση βάση των χθεσινών χρονομετρημένων… ωστόσο, μία σύγχυση που ακολούθησε κατά τη διαδικασία roll οι αναβάτες ξεκίνησαν απο τις τελευταίες θέσεις… Και οι δύο οδηγοί άρχισαν τα αλλεπάλληλα προσπεράσματα με τελικό αποτέλεσμα τις θέσεις κατά την εκκίνηση και απλά να ισοφαρίσουν τους ταχύτερους γύρους που είχαν κάνει κατά τη διαδικασία χρονομέτρησης αποτέλεσμα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αυτό που παίζει ρόλο είναι πως ο Γιώργος μπήκε σε μια Ευρωπαϊκή, ταχύτατη πίστα και μπόρεσε και αντεπεξήλθε των δυσκολιών και των απαιτήσεων της με επιτυχία. Το μέλλον ανήκει σ’αυτό το παιδί και είμαστε πολύ ευτυχής που δουλεύουμε μαζί του!

13.00 ήταν η ώρα του Κώστα. Δεδομένου του αποτελέσματος του αγώνα της προηγούμενης μέρας γνωρίζαμε πως μπορεί να πρωταγωνιστήσει, σίγουρα να κατεβάσει και άλλο το χρονόμετρο που ήταν κύριος στόχος. Αυτό που έπρεπε όμως αν ήθελε να τελειώσει όσο πιο μπροστά γινόταν ήταν να μη χάσει λεπτό, οι μοτοσυκλέτες μπροστά του ήταν πολύ δυνατές καλά προετοιμασμένες και οι έξι γύροι αγώνα πολύ λίγοι, οπότε αν θέλαμε να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα θα έπρεπε να πιέσει όσο γινόταν περισσότερο… έτσι και έγινε. Με την εκκίνηση και μέσα σε δύο γύρους με συνεχείς μάχες κατάφερε να βρεθεί στην τρίτη θέση απο την ένατη που ξεκινούσε. Εκεί ακριβώς, με το που έκλεισε ο δεύτερος γύρος έπεσε κόκκινη σημαία λόγο πτώσης αναβάτη στις πίσω θέσεις. Όλοι μπήκαν στα πίτ και μέσα σε λιγότερο απο 2 λεπτά ξαναμπήκαν να κάνουν τους υπόλοιπους τέσσερις γύρους. Με την επανεκκίνηση το BMW που ήταν πίσω του τον πέρασε ξανά αλλά στον ίδιο γύρο τον ξαναπέρασε και γρήγορα βρέθηκε πίσω απο τον 3ο. Με μία αποφασιστική κίνηση πέρασε τον 3ο και στον ίδιο γύρο και τον δεύτερο αναβάτη, κι’αυτός με BMW S1000RR… Και στους δύο γύρους που πάλευε με τα BMW γύρισε στο 1.43.7 και με τη προσπέραση του δεύτερου και μέσα σε μόλις δύο στροφές άνοιξε πάνω απο μισό δευτερόλεπτο διαφορά – δείγμα του ρυθμού που είχε… όμως η ατυχία μας χτύπησε ξανά τη πόρτα, ο λεβιές ταχυτήτων του Ducati έσπασε και ο Κώστας εγκατέλειψε.

Σίγουρα η εγκατάλειψη μας στεναχώρησε πολύ, ειδικά το Κώστα που πίστεψε πως μπορούσε ακόμα και να κερδίσει και το έδειξε μέσα στη πίστα με την αλάνθαστη οδήγηση του. Το συνολικό αποτέλεσμα όμως αυτών των τριών ημερών μας έδωσε μια πολύ σημαντική πληροφορία. Οι δυνατότητα για το κάτι παραπάνω τελικά υπάρχουν, ομάδα και αναβάτης μπορεί να αντεπεξέλθουν σε αυξημένες απαιτήσεις μιας τέτοιας πίστας, ταχύτατων αναβατών και πολύ καλά προετοιμασμένων μοτοσυκλετών. Δεν είμαστε ονειροπόλοι, ξέρουμε καλά οτι η πραγματικότητα μας περιμένει με το που επιστρέψουμε πίσω… με αυτό όμως το ταξίδι και με την όλη ατμόσφαιρα που ζήσαμε εδώ, θέλουμε να ελπίζουμε…

 

 

 

Με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους της ομάδας το Σωτήρη Ζαφειρόπουλο και την Extreme trackdays που έκανε πραγματικότητα αυτό το trackday, για μάς αλλά και για αρκετά ακόμα παιδιά που ήταν στην αποστολή και απόλαυσαν οδήγηση. Τη Fan Motorcycles που μας πιστεύει και μας στηρίζει.Τη Pirelli για τα εκπληκτικά ελαστικά της.Τη Hellinmoto, την αντιπροσωπία της Ducati στην Ελλάδα που όταν πάθαμε ζημιά με το shifter κίνησαν γή και ουρανό σε Ελλάδα και Ιταλία να μας βοηθήσουν και μας έδωσαν λύση και τους ευχαριστούμε πολύ γι’αυτό.Τα καταστήματα Παπασταύρου.Και όλους εσάς για τα καλά σας λόγια.Να είστε όλοι καλά και τα λέμε στην Αθήνα!»

 

 

Αυτά είπε ο Δημήτρης , εμείς έχουμε να πούμε ότι σε αυτήν την φάση δεν μετράμε οι χρόνοι και οι θέσεις παρά μόνο ότι οι έλληνες οδηγοί και η ομάδα απέκτησε μια εμπειρία σημαντική με ευρωπαϊκό αέρα και σίγουρα κάποιοι ξένοι είδαν τους οδηγούς μας και τίποτα δεν αποκλείεται , κάτι που ευχόμαστε. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι μια ελληνική ομάδα έκανε το βήμα της Ευρώπης , καιρός να ακολουθούσουν και άλλες ! και σίγουρα θα υπάρχει συνέχεια μιας και άλλη μια ομάδα ετοιμάζετε για Ευρώπη !

Ευχόμαστε σε όλη την ελληνική αποστολή καλή ξεκούραση και κάλο γυρισμό.