Η Radical δημιουργεί την Pantahstica τη μηχανή που γέννησε τις σύγχρονες Ducati
Οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές τρέφουν αδυναμία σε κάποιες συγκεκριμένες μάρκες ή μοντέλα. 
Το ίδιο συμβαίνει και με όσους ασχολούνται με το customising, δηλαδή τη βελτίωση, αισθητική κυρίως αλλά και μηχανική, μιας μοτοσυκλέτας. Και το ιδανικό επιτυγχάνεται όταν η διττή αυτή παρέμβαση συνδυάζει τέχνη και τεχνολογία σε κορυφαίο επίπεδο.
Είναι κάτι που καταφέρνει τακτικά η ισπανική Radical Ducati, το επανέλαβε και με τούτην την «Pantahstica».
Θα πίστευε κανείς ότι πρόκειται για μια βελτιωμένη Ducati Pantah, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για μια Cagiva Alazzurra, ένα μάλλον αδιάφορο μοντέλο της Cagiva που χτίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, πάνω στα μηχανικά μέρη της Ducati Pantah.
Η Radical Ducati πήρε τη μοτοσυκλέτα – «δωρήτρια οργάνων», την αποσυναρμολόγησε και ξεκίνησε το έργο της ανασύνθεσης από την αρχή. Το χωροδικτύωμα του πλαισίου είναι στο πίσω μέρος νέο, το ψαλίδι είναι από κράμα αλουμινίου και θυμίζει τα θρυλικά Verlicchi, ενώ το μονό αμορτισέρ έρχεται από την Öhlins.
Μπροστά την ανάρτηση φροντίζει το ανεστραμμένο πιρούνι της Ducati 851, της πρώτης σύγχρονης Superbike της Ducati. Ο κινητήρας πάλι προέρχεται από το 750 Paso, και έχει δεχθεί blueprinting, που σημαίνει ότι λύθηκε και ξαναδέθηκε τελείως, προκειμένου να συναρμολογηθεί απόλυτα σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Ducati.
Οι κεφαλές έχουν δεχτεί κατεργασία λείανσης, οι βαλβίδες είναι μεγαλύτερες, οι εκκεντροφόροι είναι της TT2, τα καρμπυρατέρ PHM 41 της Dell’Orto και ο στρόφαλος έχει ελαφρύνει. Το ψυγείο λαδιού και οι τροχοί προέρχονται από ένα Ducati Monster και τα φρένα γενικώς… από την Brembo.
Χειροποίητο είναι το κουστούμι, εκτός του φέρινγκ που προέρχεται από ένα αγωνιστικό μονοκύλινδρο Ducati. H «πειστική» δύο-σε-ένα εξάτμιση κατασκευάζεται από την Wolfman και καταλήγει σε ένα μεγάφωνο «τύπου GP» της Spark GP.
Related Posts
Randomizer
