10o, 36ωρο ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑΣ
Μαΐος 2007: Παρασκευή μεσημέρι αφού είχε γυρίσει η Ράνια από την δουλειά έβαλα τα πράγματα στην μηχανή ( τανκ μπαγκ και βαλίτσα ) και χαλαρά ξεκινήσαμε στις 4.30 από Περιστέρι….εθνική και βουρ ….κίνηση αρκετή όπως είναι συνηθισμένο εκείνη την ώρα …όσο ανεβαίναμε τόσο αραίωνε ..ώσπου μετά τα διόδια ήταν εντελώς φυσική ροή κίνησης….
Διάθεση στο φουλ αν και υπήρχε η σωματική κούραση λόγο δουλειάς δεν μας πτοούσε τίποτα ….ήταν το πρώτο 36ωρο που θα συμμετείχαμε και είχαμε και οι δυο την περιέργεια για το όλο «σκηνικό» μιας και είχαμε διαβάσει και είχαμε ακούσει ένα σωρό περιγραφές από άλλους….
Για εμάς αυτή η διαδρομή δεν ήταν κάτι άγνωστο για το μεγαλύτερο κομμάτι της για την ακρίβεια….ούτε ήταν κάτι καινούριο τα τόσα χιλιόμετρα σε αυτό το χρονικό διάστημα ….αλλά ήταν η πρώτη φορά με ένα τόσο τεράστιο γκρουπ και σε τέτοιο πλαίσιο.
Η περιέργεια μας άρχισε να χορταίνει με την πρώτη στάση στο Λεβέντη.
Εκεί συναντήσαμε τον πρώτο 36ωρο με ένα GS 1150 μέλος της ομάδας Αστραχαν.
Αμέσως πιάσαμε κουβέντα και κολλήσαμε πάνω από μίση ώρα Εκεί …..φεύγοντας είχε μεγαλώσει η όρεξη μας (όχι για φαΐ ρε …Αμέσως Εκεί το μυαλό σας ) για να φτάσουμε στο Πλαταμώνα και να δούμε τι «παίζει»
Είχε αρχίσει να νυχτώνει όταν κατά τις 9 παρά φτάσαμε στο Ξενοδοχείο …Εκεί στο παρκιν χαμός …μηχανές παντού….και η υποδοχή καλή….Master Multijhon , ouzo power , city και lykos….μόλις είχαν φτάσει από Θεσσαλονίκη και αυτοί για να συναντήσουν τα παιδια του φορουμ που θα ήταν στο φετινό 36ωρο.
Μετά τις συστάσεις με τα παιδιά που δεν γνώριζα city και lykos πήγαμε μέσα …πήραμε το δωμάτιο μας και κατεβήκαμε για φαΐ
Οι ducatεοι είχαν φτάσει από το μεσημέρι Εκεί και καθόντουσαν έξω στην πισίνα και πίνανε τα καφεδάκια τους …..αφού φάγαμε πήγαμε και εμείς…..
Οι βόρειοι είπαν να τσιμπήσουν κάτι μιας και το φαΐ ήταν μπουφές και μπορούσαν μέσα σε τόσο κόσμο να φάνε άνετα …..είπαμε να τσιμπήσουν …αυτοί σταμάτησαν μετά από μια ώρα και κάτι και αφού ο υπεύθυνος του motoguzzi club άρχισε να καταμετρά και έτσι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση και λάκισαν σαν τα ποντίκια σε διάφορες κατευθύνσεις ώστε να μην γίνουνε ρεζίλι …..οι τσαμπατζήδες…..
Πολύ καλαμπούρι ….πολύ γέλιο…..όσου οι βόρειοι αναχώρησαν χωρίς να δουν το Στάθη και τον Γιώργο (capo) μιας και είχαν καθυστερήσει παρά πολύ και υπήρχε και μια ανησυχία.
Αργά κατά τις 12 ήρθαν και τα παιδιά ταλαιπωρημένοι από το λάστιχο που έπαθε ο Στάθης αλλά γεμάτοι κέφι .
Η ώρα πέρασε και αφού είχαμε μείνει πια πολύ λίγοι ξύπνιοι είπαμε να πάμε να ξεκουραστούμε….
————————————————————————-
Την άλλη μέρα το πρωί κατεβήκαμε 7 ώρα για πρωινό ….η αίθουσα ήταν γεμάτη κόσμο …αφού φάγαμε καλά και είπαμε και το καφέ μας ήμασταν έτοιμοι για την εκκίνηση.
Εγώ θα εκκινούσα τελευταίος μιας και είχα αναλάβει να βγάνω τις φωτογραφίες της εκκίνησης.
Όλος ο κόσμος ήταν έξω και σε σειρά περίμενε να πάρει σφραγίδα και ώρα και να εκκινήσει…..ένας ένας λοιπόν πέρναγαν κάτω από την αψίδα με το πανό της Λέσχης MotoGuzzi και μετά την φωτογραφία ξεκίναγαν για το μακρύ δρόμο μέχρι το Ορμένιο και τερματισμό της πρώτης μέρας στην Κομοτηνή.
Υπήρχε ένα απίστευτο κέφι και ανυπομονησία από όλους να ξεκινήσουν …έτσι μετά από μιάμιση ώρα περίπου έμεινα τελευταίος να φύγω και εγώ…..έτσι ξεκινήσαμε και «επίσημα» το 36ωρο μας ….
οι συμφορουμητες εκκινουν
Fox Tango India Νικος με το παπακι
apostat Σταθης
capo Γιωργος
Γιαννης και Κατερινα …φιλοι του Χρηστου και δικοι μας πια
ducduc Βασιλης ο τρελοΚερκυραιος
Ducpilot Χρηστος
Touristas & Lasou Αντωνης και Σουλα
Stomu Yamashta & Stager Σταύρος & Χάρης
GFiotakis Γιωργος και Ρανια ….η Ρανια δεν φενετε γιατι βγαζει την φωτο αφου μειναμε μοναχοι μας……
Πρώτη στάση για βενζίνη με φόντο την λίμνη Βόλβη και κουβεντούλα με τον Νίκο με το παπάκι …συνεχίσαμε εντελώς χαλαρά περνώντας από το Πόρτο Λαγός και σχετική βόλτα στο Λιμάνι και στο δασάκι …ήταν το πρώτο χώμα που πατήσαμε…
Μερικές φωτο και συνεχίζουμε ….στάση στα παρεκκλήσια που βρίσκονταν μέσα στην Λίμνη και άλλη μια βόλτα από την λίμνη και λίγο ακόμα χωματάκι …
…και συνεχίζουμε φτάνοντας στο πρώτο κρυφό κοντρόλ …Εκεί τα παιδιά από την Ξάνθη με πολύ καλή διάθεση και χαβαλέ μας υποδέχονται ….στάση για τσιγάρο και φωτο και κουβεντούλα
….συνεχίζουμε για Αλεξανδρούπολη…………..
…..στην μεγάλη ευθεία στάση για τσιγαράκι και φωτο ( πάντα σταματώ σε αυτήν την ευθεία μου προκαλεί κάτι )
…..και φτάνουμε Αλεξανδρούπολη … …παρκάρουμε κάτω από τον φάρο δίπλα σε δεκάδες άλλες μηχανές και καθόμαστε για καφεδάκι μαζί με τους
apostat Tourista Lasoy Ducpilot Ducduc Capo και το Γιάννη με την Κατερίνα με το BMW R80 …..έχει πέσει και το σχετικό τηλέφωνο και έρχεται κολλητός (Θέμης ) από Αλεξανδρούπολη……………………
ο ομοσταυλος capo
Γιαννης και Κατερινα
….μετά από κανα μισάωρο και τα παιδιά φύγανε ….Εγώ έκατσα με τον κολλητό καμιά ωριτσα ακόμα ….ήταν σκέτη απόλαυση το άραγμα Εκεί κάτω από το φάρο.
Αναχώρηση για Δαδιά …η διαδρομή τέλεια …για on-off κυρίως λόγο του οδοστρώματος …το τοπίο εκπληκτικό …όσο προχωρούσα έβλεπα τους χωματόδρομους δεξιά και αριστερά να με προκαλούν … φτάνοντας σε μια στροφή βλέπω ένα παλικάρι , πεζός να μου κάνει νόημα να κόψω ….και
πλησιάζοντας τον βλέπω το δρόμο γεμάτο μουλάρια …
….ήταν πάνω στην στροφή στο τόπο που βγάλαμε την πρώτη φωτο ….
η πρωτη φωτο
….αφού βγάλαμε τις σχετική φωτο ξεκινήσαμε και τελικά δεν αντιστάθηκα στο χώμα που με καλούσε και …στρίβω αριστερά σε ένα χωματόδρομο και μπαίνω μέσα στα σπλάχνα του δασούς ….περιπλανηθήκαμε πάνω από μια ώρα μέσα στους χωματόδρομους και βγήκαμε πάλι άσφαλτο …αλλά είχαμε
χαθεί …..
…..συνεχίσαμε απτόητοι και φτάνοντας σε σχετική πινακίδα που έλεγαν οι οδηγίες αλλά από διαφορετική κατεύθυνση ……διορθώνουμε πορεία και φτάνουμε στο Πρωτοκκλησι για την δεύτερη φωτογραφία ….ένα όμορφο και ήσυχο χωριό με τους λίγους κατοίκους που συναντήσαμε να μας κοιτούν σαν να μην συνέβαινε τίποτα ….σκέφτηκα …με τόσες μηχανές που έχουνε προηγηθεί φυσικό ήταν …..συνήθισαν….
η δευτερη φωτο
Συνεχίσαμε για Ορμένιο για την τρίτη φωτογραφία …βγήκαμε στο κεντρικό δρόμο περνώντας από το χωριό Λάβαρα …που έχω επισκεφθεί άλλες δυο φορές τις προηγούμενες χρονιές λόγο των μεγάλων πλημμύρων ….συνεχίσαμε στον όμορφο δρόμο μέχρι Ορμένιο πολύ σβέλτα μιας και η ώρα είχε περάσει παρά πολύ και θα μας έπιανε νύχτα …..
παλι καλα που δεν χαθηκαμε παλι και να βγουμε καμια Βουλγαρια……
τριτη φωτο στο Ορμενιο
Στο Ορμένιο βγάλαμε την τρίτη φωτογραφία και πολύ σβέλτα ξεκινάμε για Μεγάλο Δερειο μπας και προλάβουμε να βγάλουμε φωτο πριν πέσει το φως
τελείως ….το στροφιλικι όμορφο και το ευχαριστήθηκα μιας και το πήγαμε παρά πολύ γρήγορα αλλά και πάλι δεν καταφέραμε να φτάσουμε με φως …Εκεί βρήκαμε και αλλά παιδιά που είχαν φτάσει εκείνη την ώρα …έτσι βγάλαμε την φωτο μέσα στο σκοτάδι ….
τεταρτη φωτο στο Μεγαλο Δερειο
….βάλαμε βενζίνη στο βενζινάδικο του χωριού και βουρ για Κομοτηνή …..πολύ στροφιλικι μέσα στο πυκνό δασός και η νύχτα να έχει πέσει πια για τα καλά …ο δρόμος ήταν πάλι για on-off και σκέφτηκα πως όλα τα ss και st θα τράβηξαν ζόρι σε αυτήν την διαδρομή με τις λακκούβες και τα χώματα στο δρόμο…
Προς το τέλος της διαδρομής χαθήκαμε δυο τρεις φορές μέσα στην νύχτα σε διάφορα χωριά αλλά τελικά κατά τις 10.30 φτάσαμε στο ξενοδοχείο…..
δωμάτιο ….φαΐ …..και κουβεντούλα με τα παιδιά λέγοντας τα παραλειπόμενα αραγμένοι και χαλαρωμένοι….
……………..ξεκίνησε από την Κομοτηνή για Ξάνθη και Λειβαδίτη για την πρώτη φωτογραφία …..η διαδρομή εκπληκτική και το τοπίο μαγευτικό …αυτό το κομμάτι δεν το είχα κάνει ποτέ από Ξάνθη για Λειβαδίτη …μετά από μια ακόμα φορά που χαθήκαμε και περιπλανηθήκαμε για αρκετή ώρα μαζί με ένα BMW και τον Νίκο με το παπάκι σε τρελά στροφιλίκια ….τελικά φτάσαμε στο σωστό δρόμο και …..ανάβαση και κατάβαση στο ίδιο δρόμο ….ένα δρόμο γεμάτο μηχανές να ανεβαίνουν και άλλοι να κατεβαίνουν …ένα πολύ όμορφο θέαμα ….
Πεμπτη φωτο
….αφού βγάλαμε την πρώτη φωτο της μέρας και στο κατέβασμα σταματάμε για καφέ στο χωριό Καταρράκτες νομίζω πως το έλεγαν ….εκπληκτικός Ελληνικός καφές και νερό παγωμένο από την πηγή ….
….σιγά σιγά κατέφθασαν και οι υπόλοιποι γνωστοί ύποπτοι
…αυτή η στάση ήταν διαρκείας με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο κρυφό κοντρόλ της ημέρας σχεδόν τελευταίοι …ο
Συνεχίσαμε για Δράμα και Νευροκόπι ….διαδρομή πανέμορφη με δρόμο που σε προδιέθετε να πας με όσα «έχεις» …..αλλά και εικόνες που «έπρεπε» να αποτυπώσει ο φακός …όποτε κέρδισε η φωτογραφία ……
……φτάσαμε Νευροκόπι….όμορφη κωμόπολη απλωμένη με μεγάλους δρόμους και εντυπωσιακό. …βγάλαμε την σχετική και τελευταια φωτογραφία…………………
τελευταια φωτο
…….και μετά με φίλο που γνωριστήκαμε στο 36ωρο κάτσαμε για σουβλάκι σε μαγαζί που ήξερε αυτός για την καλή ποιότητα μιας και το είχε επισκεφθεί πολλές φορές.
Σιγά σιγά στο μικρό σουβλατζίδικο γινότανε συνωστισμός …μιας και οι επόμενοι που έρχονταν μας έβλεπαν και το προτιμούσαν για να τσιμπήσουν κάτι στα γρήγορα.
Η διαδρομή για Σέρρες ήταν απλά εκπληκτική …..Εγώ παρέα με τον Capo την κάναμε όλη παρέα κάνοντας όμορφο παιχνίδι στα στροφιλικια μέχρι τις Σέρρες .
o capo σε κεφια ……..
Στις Σέρρες αφού είχε κανονιστεί ραντεβού με κολλητό μου κάτσαμε για καφεδάκι εμείς ο Capo και ο Ducpilot…..αφού είχε αλλάξει και το λαβωμένο λάστιχο του στην πόλη….μετά το καφέ φτάσαμε στην πίστα όπου είχε τελειώσει το χρονομετρημένο παιχνίδι που κάνανε …αλλά εμείς με τον Capo μπήκαμε και κάναμε δυο γύρους στην πίστα έτσι για το χαβαλέ….ήταν ωραία μιας και μπήκα πρώτη φορά σε πίστα με το μηχανάκι.
Μετά τις Σέρρες επιστροφή για Θεσσαλονίκη και Πλαταμώνα όπου και ο τερματισμός …φτάσαμε στο τερματισμό ….σφραγίσαμε το χαρτί και πήγαμε για καφεδάκι και το σαντουιτσακι που ήταν κέρασμα ….
Αφού ξεκουραστήκαμε για μιάμιση ωριτσα περίπου πείρα τον δρόμο για Θεσσαλονίκη μαζί με ένα φίλο του 36ωρου με GS1100….
Την άλλη μέρα το πρωί (Τρίτη πια) το ραντεβού ήταν με τον Capo στα διόδια στα Μαλγαρα και βουρ για επιστροφή …..μια στάση για καφεδάκι και τυροπιτιτσα …άλλη μια στον Πλαταμώνα για ξεμούδιασμα και βόλτα στην γέφυρα του Πηνειού.
Με τον Capo χωρίσαμε στην διασταύρωση για Βόλο και συνεχίσαμε μόνοι μας μέχρι Αθήνα όπου φτάσαμε κατά τις 3 ….έτσι τελείωσε το πρώτο μας 36ωρο…με την υπόσχεση να είμαστε και πάλι του χρόνου.
Ήταν μια μοναδική εμπειρία ….όλο αυτό το άρωμα μοτοσικλέτας ήταν μοναδικό.
Ευχαριστώ όλα τα παιδιά για την παρέα τους και όλα τα παιδιά που γνώρισα…ελπίζω να τα πούμε και πάλι του χρόνου όπου και αν είναι αυτό.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην λέσχη της Moto Guzzi που για μια τόσο μεγάλη διοργάνωση με τόσες πολλές μοτοσικλέτες πιστεύω τα πήγανε μια χαρά και χωρίς περίεργες συμπεριφορές.
Επίσης Ευχαριστώ τους βόρειους για την φιλόξενη παρέα τους και ειδικά τον Αλβίνο για την φιλοξενία στο σπιτι του.
ΥΓ. Χιλιόμετρα : 2376 , Φωτογραφίες : 1224
Related Posts
Randomizer
