Κειμενοο Φωτογραφιες : enTTuRas
Σεπτεμβριος 2007
Εδώ και καιρό θέλαμε να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι. Μια οι υποχρεώσεις, μια τα χρήματα μας εμπόδιζαν….Όμως αυτή την φορά ήμασταν αποφασισμένοι, οι μέρες βρέθηκαν και άρχισε ο σχεδιασμός! Θα πάμε Βόρεια Ελλάδα λέγαμε….Θέλαμε να κάνουμε ένα γύρο ξεκινώντας από την Δυτική Ελλάδα και να ανέβουμε Βόρεια ώστε να κατέβουμε από Ανατολικά….Κοιτώντας τον χάρτη μας ήρθε η ιδέα να ακολουθήσουμε μια διαδρομή που ήταν μέσα στην αρχική ιδέα με μόνη διαφορά ότι θα πηγαίναμε να επισκεφτούμε τις Λίμνες της Ελλάδας!! Οι λόγοι…..πολλοί….. Από την μια τα απίστευτα και γαλήνια τοπία που έχουν οι ίδιες οι λίμνες, από την άλλη για να δημιουργηθεί μια λίμνη συνήθως η ευρύτερη περιοχή είναι καταπράσινη με πολλά νερά!!!
Δεν το σκεφτήκαμε και πολύ, βάλαμε κάτω τους χάρτες και με κύριους προορισμούς τις λίμνες βγάλαμε την διαδρομή. 2000 χιλιόμετρα και 5 μέρες ταξιδιού μας έβγαιναν. Καλά είναι για πρώτο «μεγάλο» ταξίδι, να δούμε τις αντοχές μας, τις αντοχές της μοτοσικλέτας και τι εστί να είσαι στον δρόμο για μέρες με μοτοσικλέτα.
Μονοήμερες και διήμερες εκδρομές είχαμε ξαναπάει πολλές φορές, τόσες μέρες όμως πάνω στη μοτοσικλέτα και για τόσα χιλιόμετρα ήταν η πρώτη φορά και για τους δύο!
Εδω η συνολικη διαδρομη
Η διαδρομή θα είχε αφετηρία το Μεσολόγγι και από κει θα ξεκινούσαμε το «ανέβα» από λίμνη σε λίμνη.
Παρασκευή λοιπόν 31 Αυγούστου 2007….η μοτοσικλέτα πήγε φορτωμένη στην δουλεία, τα πράγματα τα είχαμε ετοιμάσει από την προηγούμενη ώστε να φύγουμε κατευθείαν. Η μέρα στο γραφείο δεν πέρναγε με τίποτα, το μυαλό μας είχε ήδη ξεκινήσει το ταξίδι και απλά περίμενε το σώμα να ακολουθήσει….
Κατά τις 16:00 κλείσαμε τους υπολογιστές και αφού μας ευχήθηκαν οι συνάδελφοι μας ξεκινήσαμε το ταξίδι! Θα πηγαίναμε Μεσολόγγι ώστε να διανυκτερεύσουμε εκεί και να ξεκινήσουμε την επόμενη μέρα το ταξίδι.
Λίγο πριν τις 17:00 έχουμε πλέον «ξεμπερδέψει» από την κίνηση της Αθήνας, αφήνοντας πίσω μας και την Λεωφόρο Αθηνών (Καβάλας). Περίπου μιάμιση ώρα αργότερα βρισκόμαστε στην γέφυρα Ρίου-Αντιρίου…
Ο Σεπτέμβρης θα μας έβρισκε την επομένη στον δρόμο, να ανεβαίνουμε προς τον βορρά…..
Όταν φτάσαμε στο Μεσολόγγι είχε ήδη βραδιάσει, ήταν το μόνο μέρος στο οποίο είχαμε κλείσει ξενοδοχείο γιατί ξέραμε ότι θα φτάναμε σχετικά αργά. Βρίσκουμε το ξενοδοχείο, αφήνουμε τα πράγματα και ξεκινάμε να κάνουμε καμιά βόλτα στην πόλη. Αν και μικρή πόλη, έχει αρκετή ζωή κυρίως λόγω των φοιτητών που βρίσκονται εκεί. Έχει πολλά μπαράκια, καφετέριες και σοκάκια. Γενικά πέρασε το βράδυ αρκετά όμορφα!
Την επόμενη μέρα, αφού είχαμε ρίξει μια ματιά στην διαδρομή, ξεκινήσαμε κατά τις 9 το πρωί για να πιούμε ένα καφεδάκι στο Μεσολόγγι και να ξεκινήσουμε!!!!
Αυτή είναι η διαδρομή της δεύτερης μέρας: Μεσολόγγι-Λίμνη Λυσιμαχεία-Λίμνη Τριχωνίδα-Λίμνη Καστρακίου-Λίμνη Κρεμαστών-Ανατολική και Δυτική Φράγκιστα
Ο καιρός ήταν καταπληκτικός, ο ήλιος έλαμπε και δεν φύσαγε ούτε φύλλο. Απολαύσαμε το καφεδάκι μας στην κεντρική πλατεία του Μεσολογγίου όπου ο κόσμος πηγαινοερχόταν από δω κι’ από κει για τις δουλειές του. Μας έκανε πολύ εντύπωση το γεγονός ότι 8 στους 10 κυκλοφορούσαν με ποδήλατο!!! Ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί. Ούτε κόρνες, ούτε φασαρία, ούτε καυσαέρια, παρά μόνο ποδήλατα με καλαθάκια τα περισσότερα για να βάζουν τα ψώνια τους….Που ζούμε εμείς μέσα στο μπάχαλο, σκεφτήκαμε, έχοντας στο μυαλό μας μια αντίστοιχη πλατεία της Αθήνας όπου τέτοια ώρα θα άκουγες κόρνες φασαρία και βρισιές από τους εκνευρισμένους οδηγούς…..
Κατά τις 10:00 ξεκινήσαμε για να κάνουμε μια βόλτα προς την λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου που χθες λόγω νύχτας δεν επισκεφτήκαμε…
Μεσολόγγι….
Αυτή η ηρεμία που είχε, οι ψαράδες με τα καλάμια τους στις όχθες, η ησυχία, σε κάνει να ηρεμείς, να διώχνεις από μέσα σου όλο το άγχος που σου επιβάλλει η ζωή στην πόλη…..
Έντεκα παρά πλέον και αφού γεμίσαμε το ρεζερβουάρ της μοτοσικλέτας ξεκινήσαμε για τον επόμενο προορισμό μας, την λίμνη Λυσσιμαχεία. Ακολουθήσαμε τον δρόμο Μεσολογγίου-Αγρινίου, και στα αριστερά μας θα βρίσκαμε την λίμνη.
Η διαδρομή ήταν πανέμορφή! Στροφιλίκια με καλό οδόστρωμα άλλα και αρκετή κίνηση. Με νορμάλ ρυθμό φτάσαμε στην λίμνη Λυσσιμαχεία.
Αν και δοκιμάσαμε από διάφορους δρόμους να κατέβουμε στην όχθη, δεν τα καταφέραμε….Η λίμνη χρησιμοποιείτε για αρδευτικούς σκοπούς και όχι για τουριστικούς, έτσι η πρόσβαση στην όχθη είναι σχετικά δύσκολη….
Αυτό ήταν το κοντινότερο σημείο στις όχθες που καταφέραμε να πάμε…
Συνεχίσαμε για τον επόμενο προορισμό, την λίμνη Τριχωνίδα που βρισκόταν ακριβώς δίπλα, στα 8 χιλιόμετρα…
Ούτε η λίμνη Τριχωνίδα είναι «τουριστική», αλλά αυτή την φορά βρήκαμε εύκολα το δρόμο που οδηγούσε στις όχθες….Αράξαμε εκεί για ένα τσιγάρο και για να δούμε την λίμνη…
Συνεχίσαμε μετά από λίγο….προς το παρών δεν είχαμε κουραστεί καθόλου και είχαμε αρκετή όρεξη να συνεχίσουμε προς τα πάνω!!
Επόμενος προορισμός θα ήταν η λίμνη Καστρακίου. Η διαδρομή που οδηγεί από Αγρίνιο προς Καρπενήσι είναι απλά μαγευτική!!! Ορεινός δρόμος μέσα στο πράσινο!!!
Για την λίμνη Καστρακίου είχαμε εξ’ αρχής μια αμφιβολία γιατί ξέραμε ότι για να φτάσεις στις όχθες της θα πρέπει να μπεις σε χωματόδρομους περίπου για 10 χιλιόμετρα. Φτάνοντας εκεί είδαμε ότι ο χωματόδρομος ήταν σχετικά δύσβατος για μια μοτοσικλέτα 220 κιλών φορτωμένη και με 2 άτομα επάνω…
Έτσι την χαζέψαμε λίγο από ψηλά και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για άλλη φορά…
Ταξιδίου συνέχεια λοιπόν και επόμενη στάση λίμνη Κρεμαστών….
Η διαδρομή από εδώ και πάνω απλά σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό….
Ακολουθήσαμε την ταμπέλα που έδειχνε προς «Φράγμα Αχελλώου» για να κατέβουμε χαμηλά στην λίμνη…
Μετά από λίγο βρισκόμασταν στο φράγμα περνώντας μέσα από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ. Το φράγμα χρησιμοποιείται για παραγωγή ρεύματος…
Παρκάροντας για να κατέβουμε είδα την μοτοσικλέτα να «κουνάει», πάω να δω και την πρόλαβα στο τσακ πριν πέσει….το σταντ είχε βουλιάξει στην καυτή άσφαλτο!!!
Το φράγμα του Αχελλώου, αλλά και ο ίδιος ο ποταμός είναι επιβλητικά!!
Πάθαμε σοκ από το πόσο είχε πέσει η στάθμη της λίμνης!! Ο άνυδρος χειμώνας φαινόταν εδώ από πρώτο χέρι, η στάθμη σε ορισμένα σημεία ήταν 200 μέτρα κάτω!!
Συνεχίζουμε για Ανατολική Φράγκιστα…
Στην Ανατολική Φράγκιστα καθίσαμε για έναν ελληνικό στην πλατεία του χωριού. Αν και υπήρχε η σκέψη να πάμε μέχρι Καρπενήσι αποφασίσαμε να μην το κάνουμε γιατί θα μας έβγαζε πολύ εκτός προγράμματος. Εξ’ άλλου το Καρπενήσι μπορούμε να το επισκεφτούμε και ένα Σαββατοκύριακο….
Έτσι, μετά τον καφέ πήγαμε στην Δυτική Φράγκιστα για να βρούμε δωμάτιο για να μείνουμε….Το χωριό είναι εκπληκτικό!!! Δωμάτιο βρήκαμε αρκετά εύκολα και γρήγορα ξεφορτώσαμε την μοτοσικλέτα και αράξαμε στο δωμάτιο. Η θέα από το μπαλκόνι ήταν εκπληκτική!!!!
Η κίνηση στους δρόμους ήταν μεγάλη….
Κάναμε ένα μπάνιο για να φύγει η κούραση και φύγαμε για βόλτα στο χωριό και για φαγητό…
Αφού φάγαμε επιστρέψαμε στο δωμάτιο σχεδόν υπνωτισμένοι από το φαγητό….
Η δεύτερη μέρα πήγε αρκετά καλά. Η κούραση ήταν κατά πολύ λιγότερη από αυτήν που περιμέναμε και ήμασταν αρκετά χαρούμενοι που βρισκόμασταν εκεί…..
Την επόμενη θα συνεχίζαμε για Ιωάννινα…..
Η τρίτη μέρα ξεκίνησε με έναν ελληνικό καφέ στο μπαλκόνι παρέα με τον κύριο Γιώργο που μας έλεγε για το πώς ήταν παλιότερα εκεί και για το πώς είναι τώρα. Με παράπονο μας έλεγε ότι εκεί που βρίσκεται τώρα η Λίμνη Κρεμαστών παλιότερα υπήρχαν τα πιο εύφορα χωράφια και πως η λίμνη σε πολύ κόσμο έκανε κακό. Τι κι αν προσπαθούσα να τον πείσω για τα καλά της λίμνης… τίποτα. Αν και πολύ όμορφη η κουβέντα έπρεπε να ξεκινήσουμε γιατί είχαμε πολύ δρόμο μπροστά μας….
Σήμερα θα μπαίναμε Ήπειρο Τζουμέρκα και θα καταλήγαμε Ιωάννινα!!!
Αυτή είναι η διαδρομή της τρίτης μέρας: Δυτική Φράγκιστα-Νέο Χαλκιόπουλο-Κομπότι-Άρτα-Έλατος-Άγναντα-Κτιστάδες-Ιωάννινα
Η διαδρομή από Δυτική Φράγκιστα μέχρι Νέο Χαλκιόπουλο είναι αρκετά «σφιχτή», ότι πρέπει για μοτοσικλέτα ον-οφφ!! Το τοπίο σε αποζημιώνει σε κάθε μέτρο που διανύεις….
Ο Αχχελώος από την απέναντι, σε σχέση με χθες, πλευρά, ίσα που τρέχει….
Μια στάση για ανεφοδιασμό και καθαρισμό των κρανών από τα μυγάκια είναι απαραίτητη…
Η λίμνη Κρεμαστών στα δεξιά μας, μας συντροφεύει για ώρα….
Το οδόστρωμα αν και κρατούσε, είχε αρκετές εγκάρσιες ανωμαλίες και έτσι η ταχύτητα μας προσαρμόστηκε ανάλογα….
Μετά από λίγο φτάσαμε στην γνωστή για την μάχη της Γέφυρα της Ταρτάνας
Από εδώ φαίνεται καλύτερα αυτό που λέγαμε για την λειψυδρία…
foto
Συνεχίζουμε για Νέο Χαλκιόπουλο και τα πλατάνια εξακολουθούν να μας συντροφεύουν…
Μόνο που τώρα υπάρχει κι’ άλλη παρέα…
Τρομερή η διαδρομή και η όρεξη μας στο φουλ!!!!
Είχαμε πάρει μαζί μας και την ενδοσυνεννόηση, αλλά προς το παρών δεν την είχαμε χρησιμοποιήσει. Ο καθένας απολάμβανε το ταξίδι μοναχικά, από την δική του μεριά, με τις δικές του σκέψεις…Το τοπίο βοηθούσε σ’ αυτό, δεν σε άφηνε να βαρεθείς ώστε να θέλεις να μιλήσεις για να περάσει η ωρα….
Στο Νέο Χαλκιόπουλο κάναμε μια στάση για να φάμε καμιά τυρόπιτα και για να κάνουμε ένα τσιγάρο. Εκεί συναντήσαμε και 2 παιδιά που ταξίδευαν κι’ αυτοί. Ο ένας με ένα Transalp και ο άλλος με ένα ΧΤ. Αφού χαιρετηθήκαμε είπαμε για τις διαδρομές μας. Αυτοί θα ανέβαιναν προς Καρπενήσι από τον δρόμο που μόλις είχαμε περάσει κι’ εμείς θα συνεχίζαμε για Άρτα….Μετά από λίγη ώρα αποχαιρετιστήκαμε και με τις ευχές όλων για καλή συνέχεια ξεκινήσαμε για τους προορισμούς μας.
Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω βλέπαμε τον Αμβρακικό κόλπο στο βάθος
Φτάνοντας στην Άρτα προτιμήσαμε να μην μπούμε μέσα στην πόλη. Ακολουθήσαμε τον περιφερειακό δρόμο που οδηγεί προς το γνωστό Γεφύρι της Άρτας και στην έξοδο της πόλης. Στο γεφύρι καθίσαμε για ένα καφέ πριν μπούμε Ήπειρο!!
Μετά τον καφέ συνεχίζουμε για Ήπειρο και Τζουμέρκα!!! Λίγο μετά την Άρτα συναντάμε δεξιά μας την λίμνη Πουρναρίου.
Ανεβαίναμε προς την Ήπειρο και το τοπίο άλλαζε στροφή με στροφή όψη. Γινόταν, άγριο, επιβλητικό, εντυπωσιακό….βλάστηση, πέτρα, νερό, χώμα….πράσινο, μπλε, καφέ πάλευαν για την επικράτηση….
Η Ήπειρος μας υποδέχτηκε με απειλητικές, για βροχή, διαθέσεις…τελικά την γλυτώσαμε με μια μικρή ψιχάλα…
Περάσαμε διάφορα χωριουδάκια, σκαρφαλωμένα στα βουνά, ήσυχα. Μοιάζει ο χρόνος να έχει σταματήσει εδώ πάνω…Η θέα της φορτωμένης μοτοσικλέτας και τα δυο άτομα πάνω της τραβάει τα βλέμματα των κατοίκων που ήσυχοι πίνουν τον καφέ τους στις πλατείες…
Αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς ποταμό Άραχθο και προς τον δήμο Αγνάντων….Η ψιχάλα έκανε τον δρόμο να γλιστράει και έτσι προσεκτικά και με μειωμένη ταχύτητα συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Η γέφυρα στον ποταμό Άραχθο
Βρισκόμασταν στον δήμο Αγνάντων!!
Είπαμε να κατέβουμε κάτω στο ποτάμι και να πάμε στην παλιά γέφυρα του ποταμού, η Ήπειρος είναι πασίγνωστη για τα γεφύρια της!! Τυχαία, μερικές μέρες πριν το ταξίδι βλέπαμε ένα ντοκιμαντέρ για τα γεφύρια της Ηπείρου, τις μεθόδους κατασκευής, τις δυσκολίες που είχαν και τους διάφορους μύθους που τα συνοδεύουν!! Τώρα ήμασταν εκεί…τα βλέπαμε από κοντά και όχι από την τηλεόραση!!
Καθίσαμε αρκετά στις όχθες του Άραχθου, το ποτάμι, αν και είχε περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία βροχή κατέβαινε με ορμή προς Άρτα.
Συνεχίζουμε για Ιωάννινα, βρισκόμαστε στα Τζουμέρκα και ανεβοκατεβαίνουμε βουνά! Λόγω των εκλογών που είναι σε λίγες μέρες δεν λείπουν οι προεκλογικές αφίσες κολλημένες στα δέντρα…
Έχουμε μείνει άναυδοι από την φύση και υπό την απειλή δυνατής βροχής συνεχίζουμε τον δρόμο μας…Τα χωριά που συναντάς είναι κρυμμένα στο δάσος…
Λίγη ώρα αργότερα συναντάμε ξανά τον Άραχθο σε ένα άλλο σημείο του…
Παλιό και νέο γεφύρι δίπλα δίπλα…
Αργά το απόγευμα πλέον φτάνουμε στα Ιωάννινα! Ξεκινάμε να ψάχνουμε για ξενοδοχείο και μετά από περίπου μισή ώρα έχουμε βρει και ξεφορτώνουμε τα πράγματα.
Μπάνιο και βουρ για βόλτα στην πόλη!! Τα Ιωάννινα μας άρεσαν πάρα πολύ! Η λίμνη, τα σοκάκια, το παλιό κάστρο και ο κόσμος σε αφήνουν κατάπληκτο!!
Στα Ιωάννινα συναντηθήκαμε για μπύρα με τον Γιώργο, όπου μας πρότεινε να πάμε Καστοριά από Κόνιτσα και μετά από Νεστόριο, συνεχίζοντας να ανεβαίνουμε την Ήπειρο. Η ιδέα του ήταν καταπληκτική και την ακολουθήσαμε!! Η διαδρομή που μας πρότεινε ήταν εξωπραγματική!!! Μόνο στην διαδρομή τραβήξαμε γύρω στις 120 φωτογραφίες!!!
Να’ σαι καλά Γιώργο!!
Κάπως έτσι τελείωσε και η τρίτη μέρα του ταξιδιού….
Τέταρτη μέρα του ταξιδίου και μας βρίσκει πρωί στα Ιωάννινα να πίνουμε καφέ. Είναι Δευτέρα πρωί και η πόλη έχει κίνηση, οι άνθρωποι πάνε στις δουλείες τους, κόρνες, φανάρια κτλ….Σαν απλοί παρατηρητές όλων αυτών καθόμαστε κοντά στο κάστρο, σε ένα κομβικό όπως φαινόταν σημείο, και χαζεύουμε την κίνηση.
Το προηγούμενο βράδυ στο ξενοδοχείο είχαμε αλλάξει την διαδρομή που είχαμε σχεδιάσει για σήμερα με αυτήν που μας είχε προτείνει το προηγούμενο βράδυ ο Γιώργος. Η νέα διαδρομή είναι κατά 4 ώρες συντομότερη, κάτι που θα μας ακολουθούσε σε όλο το ταξίδι από εδώ και μπρος και με αυτόν τον τρόπο διανυκτερεύαμε σε επόμενες στάσεις. Για παράδειγμα για σήμερα είχαμε σκοπό να μείνουμε Καστοριά, αλλά τελικά προλάβαμε να φτάσουμε Φλώρινα αφού πρώτα περάσαμε από Πρέσπες.
Αυτή είναι η διαδρομή της τέταρτης μέρας: Ιωάννινα-Κόνιτσα-Νεστόριο-Καστοριά-Πρέσπες-Φλώρινα
Πατήστε την μπάρα για την αρχική εικόνα. Η εικόνα έχει διαστάσεις 1024×659.
Ξεκινάμε κατά τις 9:30 και μέχρι της 10:00 έχουμε αφήσει πίσω μας και τα Ιωάννινα περνόντας και το αεροδρόμιο που βρίσκεται έξω από την πόλη. Η διαδρομή για Κόνιτσα και μετά για Νεστόριο είναι εξωπραγματική!!
Οι βουνοκορφές της Ηπείρου, το πράσινο και ο Βοϊδομάτης μας συντροφεύουν για αρκετή ώρα, στα δεξιά μας έχουμε τα Ζαγοροχώρια! Υπήρξε η σκέψη για βόλτα σ’ αυτά, αλλά μετά από υπολογισμούς χρόνων και χιλιομέτρων που κάναμε στον πλοηγό είδαμε ότι δεν μας έπαιρνε. Άλλος λόγος που δεν ανεβήκαμε ήταν ότι σίγουρα θα «κολλάγαμε» εκεί πάνω και θα άλλαζε όλο το ταξίδι….Την επόμενη φορά λοιπόν….
Λίγη ώρα αργότερα βλέπουμε μπροστά μας την Κόνιτσα! Υπέροχη κωμόπολη, στους πρόποδες του βουνού και με θέα τον κάμπο και τον Βοϊδομάτη!!
Καθίσαμε σε μια πλατεία με πλάτανο όπου υπήρχε μια ταβέρνα για να κάνουμε ένα τσιγάρο. Ο ταβερνιάρης με το που μας είδε ήρθε να μας μιλήσει!
-Καλώς τους συνάδελφους (μοτοσικλετιστές) είπε…
-Γεια σας!!
-Από πού έρχεστε παιδιά??
-Από Αθήνα έχουμε ξεκινήσει και ανεβαίνουμε προς τα πάνω με προορισμούς της λίμνες, τώρα πάμε Καστοριά.
-ΑΑΑ, πολύ ωραία διαδρομή θα κάνετε!!
Πήγε στο Africa, και το κοίταζε για λίγο….
-Ωραία την έχεις
-Ναι, προσπαθώ να την προσέχω
-Την σέλα από πού την πήρες?
-Έχεις βάλει και πλοήγηση?
-Οι βαλίτσες είναι σταθερές?
Ήταν οι επόμενες 3 ερωτήσεις του!!
Αφού πήρε τις απαντήσεις μου έδειξε το δικό του Africa που ήταν κρυμμένο πίσω από τον πλάτανο! Έτσι εξηγείται το ενδιαφέρον σκέφτηκα….
Με παράπονο μου είπε ότι εκεί πάνω δεν έχει κάποιο καλό μηχανικό και έτσι αναγκάζεται οτιδήποτε θέλει να «τρέχει» στην Θεσσαλονίκη!!
-Δεν πειράζει, του απαντάω, κάνετε και την βόλτα σας….
-Ναι, έλα να πας εσύ με χιόνια και μείον κάτι βαθμούς τόσα χιλιόμετρα….
-Χμ, έχετε δίκιο….
Του έδωσα πληροφορίες για την σέλα, που είχα πάρει από Θεσσαλονίκη και την επόμενη φορά που θα πήγαινε θα έπαιρνε κι’ αυτός μια!!
-Ελάτε να σας κεράσω ένα καφέ!!
-Ευχαριστούμε, αλλά έχουμε δρόμο μπροστά μας, για ένα τσιγάρο σταματήσαμε και θα συνεχίσουμε.
-Καλό δρόμο να’ χετε παιδία!! Προσοχή και να απολαύσετε το ταξίδι, ήταν οι ευχές του.
-Σας ευχαριστούμε!! Να είστε και σεις καλά!!
Έτσι, μετά από αυτόν τον διάλογο και το τσιγάρο ανεβήκαμε ξανά στην μοτοσικλέτα και συνεχίσαμε….
Η πλατεία στην Κόνιτσα! Μετά βίας διακρίνεται το μπλε Africa μπροστά από την ψησταρία…..
Από εδώ και μέχρι το Νεστόριο ότι και να πεις, ότι και να γράψεις, ότι και να σκεφτείς είναι τόσο λίγο μπροστά στην μαγεία της φύσης….
Τοπίο άγριο, όμορφο, επιβλητικό, πράσινο, με απότομες πλαγιές, με ποτάμια….Αυτό το κομμάτι της διαδρομής θα μας αφήσει στην μνήμη αναμνήσεις θαυμασμού!! Είναι από εκείνες τις διαδρομές που είχαν στο μυαλό τους αυτοί που ανακάλυψαν τα δίτροχα πολλά χρόνια πριν…..είναι από τις διαδρομές που νιώθεις την ικανοποίηση για την επιλογή σου να καβαλάς μοτοσικλέτα και να χάνεσαι….νιώθεις ένα με την φύση…..νιώθεις ότι ο θόρυβος από τον κινητήρα και την εξάτμιση ενοχλούν και προσπαθείς να περάσεις όσο πιο αθόρυβα μπορεις……νιώθεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ…..νιώθεις ΑΝΘΡΩΠΟΣ……νιώθεις τόσο μικρός μπροστά στο μεγαλείο της φύσης……νιώθεις…….
Μερικές φωτογραφίες μόνο δεν είναι ικανές να αποτυπώσουν την διαδρομή και οποιοδήποτε κείμενο δεν θα είναι παρά ενοχλητικό που θα σου αποσπά την προσοχή……
Αφήσαμε τον κεντρικό δρόμο Κόνιτσας-Καστοριάς και στρίψαμε αριστερά για Νεστόριο….Το ίδιο απότομα με την στροφή μας άλλαξε και το σκηνικό!! Φτάσαμε σε υψόμετρο μέχρι 1900 μέτρα και το κρύο αν και αρχές Σεπτέμβρη ήταν αρκετά τσουχτερό για την εποχή!
Συναντήσαμε ένα κομμάτι καμμένου δάσους…ευτυχώς μικρό και όπως φαίνεται στις φωτογραφίες το δάσος αναγεννιέται!!! Εδώ δεν υπάρχουν οικοπεδοφάγοι, δεν υπάρχει η «βρωμιά» της πρωτεύουσας, δεν υπάρχει η πολυκοσμία στο βουνό και έτσι το δάσος μέσα από τις στάχτες του επουλώνει τις πληγές του!
Νεστόριο λοιπόν και μια στάση για καφέ στο χωριό είναι ότι πρέπει!! Η Καστοριά που ήταν ο προορισμός της ημέρας απέχει 15 λεπτά από εδώ και είναι ακόμα 12:30!!
Οι τέσσερις ώρες νωρίτερα που λέγαμε ότι θα μας ακολουθούν από εδώ και μπρος….
Το Νεστόριο αν και αρκετά γνωστό για το River Party του ήταν ερημικό. Πασχίσαμε να βρούμε ένα ανοιχτό καφενείο να καθίσουμε και στους δρόμους δεν κυκλοφορούσε ψυχή! Δεν το περιμέναμε έτσι, αλλά από την άλλη μας άρεσε αυτή η ερημιά.
Η συζήτηση όπως ήταν λογικό ήταν γύρω από την διαδρομή που μόλις είχαμε περάσει!
Αφήνουμε πίσω και το Νεστόριο και περίπου 15-20 λεπτά αργότερα βλέπουμε την Καστοριά από ψηλά!
Κατεβήκαμε στην πόλη και καθίσαμε για λίγο στις όχθες τις λίμνης. Η Καστοριά ήταν ο αρχικός προορισμός που είχαμε για σήμερα. Ήταν όμως πολύ νωρίς για να σταματήσουμε και έτσι μετά από συζήτηση και υπολογισμούς χρόνων με βάση τον πλοηγό αποφασίσαμε να συνεχίσουμε. Οι Πρέσπες δεν είναι μακριά από εδώ και μπορούμε να μείνουμε και εκεί αν θέλουμε….
Καστοριά….
Φύγαμε για Πρέσπες λοιπόν!!!!! Μέσα από μια υπέροχη διαδρομή
Οι ταμπέλες στην διαδρομή που έλεγαν «Αλβανία 10» μας προκάλεσαν ένα περίεργο συναίσθημα! Όταν δεις μια τέτοια ταμπέλα συνειδητοποιείς πόσο Βόρεια έχεις φτάσει…..
Στρίψαμε αριστερά στην διασταύρωση για Πρέσπες και σε 15 περίπου χιλιόμετρα βλέπαμε τις λίμνες από ψηλά!!
Καλώς ήλθατε στις Πρέσπες!!!!
foto
Εντυπωσιακό τοπίο, απόλυτη ηρεμία!! Κατεβήκαμε κάτω στις λίμνες και κατευθυνθήκαμε προς Άγιο Αχίλλειο.
Πήγαμε και καθίσαμε στην πλωτή γέφυρα που συνδέει με την στεριά το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου.
Οι ψαράδες στην γέφυρα είχαν στήσει τα καλάμια όπου ήρεμα και υπομονετικά περίμεναν να «τσιμπήσει»….
Στις Πρέσπες υπάρχουν παντού καλλιέργειες φασολιών! Είναι γνωστά τα φασόλια Πρεσπών!
Είχε φτάσει απόγευμα και ξεκινήσαμε για να βρούμε κατάλυμα για να μείνουμε. Ψάξαμε στα γύρω από την λίμνη χωριά….
Όπου ο κόσμος από τώρα ετοιμάζεται για τον χειμώνα που εδώ πάνω δεν θα αργήσει να έρθει….
Όσο κι αν ψάξαμε όμως δεν βρήκαμε κάπου να μείνουμε και έτσι κάνοντας μια τελευταία βόλτα μήπως και βρούμε αποφασίσαμε να πάμε Φλώρινα για διανυκτέρευση…
Η διαδρομή μέχρι την Φλώρινα ανεβαίνει από το χιονοδρομικό της Βίγλας και όλη η διαδρομή είναι καταπράσινη!! Μέσα από δάσος βελανιδιάς κατευθυνθήκαμε για τον προορισμό μας….
Αργά το απόγευμα πλέον βρισκόμαστε στην Φλώρινα όπου και θα μείνουμε για το βράδυ!
Εύκολα βρήκαμε ξενοδοχείο και αφού πρώτα πήγαμε να φάμε και να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη γυρίσαμε για να αράξουμε στο δωμάτιο.
Η τέταρτη μέρα του ταξιδίου ήταν και η πιο όμορφη από πλευράς διαδρομής! Τα μέρη που περάσαμε ήταν καταπληκτικά και δεν μας άφηναν να διαμαρτυρηθούμε για την κούραση της ημέρας! Είχαμε χορτάσει από την ομορφιά της διαδρομής και σαν να μην είχαμε κάνει πάνω από 10 χιλιόμετρα ήδη σκεφτόμασταν την επόμενη προς Λίμνη Δοϊράνη και Λίμνη Κερκίνης!!!!!!
Τρίτη πρωί πλέον 4 Σεπτεμβρίου 2007 και σε κάποια πλατεία της Φλώρινας πίνουμε τον καφέ μας έτοιμοι για να συνεχίσουμε προς τον τελικό προορισμό της ημέρας που είναι η λίμνη Κερκίνης…
Αυτή είναι η διαδρομή της πέμπτης ημέρας: Φλώρινα-Λίμνη Βεγορίτιδα-Έδεσσα-Γιαννιτσά-Πολύκαστρο-Κιλκίς-Λίμνη Δοιράνη-Λίμνη Κερκίνης
Στο autoroute φαίνεται από Γουμένισσα για Πολύκαστρο να μπήκαμε Σκόπια ενώ υπάρχει δρόμος που τα συνδέει
Ολόκληρη η σημερινή διαδρομή θα ήταν μέσα από κάμπους! Φλώρινα-Έδεσσα-Κιλκίς περιστοιχίζονται από κάμπο….Η ομορφιά του τοπίου δεν μπορεί να συγκριθεί με τα ορεινά, αλλά έχει κι’ αυτό την δική του μαγεία! Ατέλειωτες εκτάσεις με χωράφια, ποτιστικά που τα βλέπεις στο βάθος να εξφεντονίζουν το νερό γύρω-γύρω για να ποτίσουν την καλλιέργεια και η πρωινή υγρασία που θολώνει τα πάντα στον ορίζοντα δημιουργούν μια όμορφη εικόνα …Ο ρυθμός ήταν σαφώς γρηγορότερος μιας που σε κάμπο οι ευθείες είναι μεγάλες και η ορατότητα καλή. Ένα τρακτέρ που είδαμε από μακριά να βγαίνει στον δρόμο από εκεί που ούτε καν φαινόταν να υπάρχει δρόμος μας υπενθύμισε ότι βρισκόμασταν «εκτός έδρας» και ότι θα πρέπει να προσέχουμε….Στους κάμπους εύκολα αφερήσε και αναπτύσσεις ταχύτητες πάνω από τα 120 χλμ/ώρα, πράγμα αρκετά επικίνδυνο γιατί οι αγρότες απλά εμφανίζονται μπροστά σου από το πουθενά. Μειώσαμε ταχύτητα λίγο και συνεχίσαμε για Έδεσσα, πολλές φορές στο παρελθόν η «αμυντική οδήγηση» μας έχει σώσει από μπελάδες.
Πριν την Έδεσα θα πηγαίναμε να δούμε την λίμνη Πετρών και την λίμνη Βεγορίτιδα που βρίσκονται πάνω στην διαδρομή μας…
Λίμνη Πετρών…
Από λίμνη Πετρών προς λίμνη Βεγορίτιδα ο πλοηγός μας πρότεινε να πάμε από ένα χωματόδρομο. Προκειμένου να μην καθυστερήσουμε ακολουθήσαμε τις οδηγίες του μιας που και ο δρόμος ήταν αρκετά βατός…
15 χιλιόμετρα βατού χωματόδρομού μας οδήγησαν την λίμνη Βεγορίτιδα. Στις όχθες τις υπήρχαν ομπρέλες και παραλίες για μπάνιο! Πρώτη φορά βλέπαμε κάτι τέτοιο και μας έκανε φοβερή εντύπωση! Και οι δυο μας είμαστε από νησιά, έτσι η εικόνα παραλίας στην όχθη μιας λίμνης είναι κάτι που δεν φανταζόμασταν ότι υπήρχε στην Ελλάδα!
Λίμνη Βεγορίτιδα…
Δεν καθίσαμε καθόλου σ’ αυτές τις λίμνες και συνεχίσαμε για Έδεσσα μέσα από μια ψιλοουδέτερη, από θέμα ομορφιάς, διαδρομή και με σχετικά πολύ κίνηση….
Στην Έδεσσα όπως ήταν φυσικό καθίσαμε για ένα καφέ στους καταρράκτες! Ωραίο μέρος, ο ήχος από το νερό που πέφτει υπερισχύει τις φασαρίας από τον κόσμο. Κατεβήκαμε κάτω για να βγάλουμε φωτογραφία πίσω από τους καταρράκτες…
Και ανεβήκαμε πάνω για ένα καφέ….
Στο Κιλκίς που ήταν ο επόμενος προορισμός θα συναντούσαμε τον Νίκο, του κράταγα ρακί από Κρήτη για να του δώσω. Φτάσαμε στο Κιλκίς κατά τις 13:00 το μεσημέρι και πήραμε τηλέφωνο τον Νίκο για να βρεθούμε. Ήταν στην δουλεία, νόμιζε θα φτάναμε αργότερα και δεν μπορούσε να φύγει! Δεν πειράζει…του αφήσαμε τα μπουκάλια με την ρακί σε ένα μαγαζί που μας είπε και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για άλλη φορά! Καθίσαμε και φάγαμε κάτι στα γρήγορα και συνεχίσαμε για λίμνη Δοϊράνη! Μισή ώρα δρόμος είναι από Κιλκίς. Στην λίμνη Δοϊράνη κάναμε μια βόλτα και πήγαμε να δούμε τα σύνορα με Σκόπια!! Πρώτη φορά και οι δύο βρισκόμασταν τόσο κοντά σε μια άλλη χώρα! 30 μέτρα και ήσουν εκτός Ελλάδας!!
Τέρμα βόρεια!!! Αυτό είναι το βορειότερο σημείο του ταξιδιού μας!! Καθίσαμε για λίγο στα σύνορα. Το συναίσθημα περίεργο και για τους δύο. Λίγο πιο κει και είσαι σε άλλη χώρα! Οι φορτηγατζήδες περιμένουν να ανοίξει ο σταθμός για να συνεχίσουν
στα Σκόπια το ταξίδι τους και μείς σαν απλοί παρατηρητές βλέπουμε τα όσα υπάρχουν γύρω μας….4 παιδάκια παίζουν ποδόσφαιρο στην πλατεία και επικρατεί ησυχία…
Αφήνουμε με ικανοποίηση από το γεγονός ότι φτάσαμε τόσο πάνω τα σύνορα και συνεχίζουμε για λίμνη Κερκίνη…
Πλέον οι ταμπέλες λένε προς Βουλγαρία αριστερά….!!! Στρίψαμε δεξιά στην ταμπέλα για Κερκίνη εκεί που μας υποδείκνυε και ο πλοηγός.
Φτάσαμε στην λίμνη Κερκίνη!!! Γελάδια και βουβάλια βόσκουν γύρω από την λίμνη!!!
Άλογα δεμένα να βόσκουν, σε ένα απίστευτο τοπίο, απόλυτα ήρεμο….
Τεράστια λιβάδια, ιδανικοί βοσκότοποι. Ευτυχώς ο καφέ μάγκας δεν στράβωσε με την παρουσία μας και δεν χρειάστηκε να μετρήσουμε 0-100 δικάβαλο με βαλίτσες
Καθίσαμε αρκετή ώρα στην όχθη, δεν άκουγες κιχ…..οι βάρκες που ήταν αραγμένες στην λίμνη ολοκλήρωναν αυτό το πανέμορφο σκηνικό….
Ενώ στις όχθες πάταγες πάνω σε κοχύλια….
Σχεδόν νύχτα πλέον και ξεκινάμε να βρούμε δωμάτιο για να μείνουμε, είχαμε ξεχαστεί από αυτό που βλέπαμε και δεν είχαμε καθόλου την έννοια του που θα μείνουμε…..
Βρήκαμε ένα ξενώνα πάνω σε ένα λόφο που έβλεπες πανοραμικά την λίμνη και τον κάμπο!!! Αφήσαμε τα πράγματα και πήγαμε στο χωρίο για να πάρουμε φαγητό. Σουβλάκια, τηγανιτές πατάτες, μια σαλάτα και δυο μπύρες, αυτά ήταν το γεύμα μας!! Επιστρέψαμε στον ξενώνα, και αράξαμε στο μπαλκόνι με θέα την λίμνη και φάγαμε!!
Πάει και η πέμπτη μέρα….τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο!!!
Το πρωινό της έκτης και τελευταίας μέρας μας επεφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη! Βγαίνοντας να πιούμε τον καφέ μας στο μπαλκόνι είδαμε ελεύθερα άλογα να βόσκουν ακριβώς από κάτω!!!
Και η πρωινή ομίχλη ολοκλήρωνε το όνειρο….
Σήμερα είχαμε το ταξίδι της επιστροφής, πολλά χιλιόμετρα, αλλά όλα γύρω μας φώναζαν να μείνουμε μέχρι τελευταία στιγμή….Πως να σηκωθείς άλλωστε όταν μπροστά σου έχεις όλα αυτά??
Με βαριά καρδιά, μεσημέρι πλέον πήραμε τον δρόμο της επιστροφής….το βράδυ θα βρισκόμασταν ξανά στην μεγαλούπολη….με το καυσαέριο, την φασαρία και το άγχος…..
Όλα τα ωραία όμως τελειώνουν γρήγορα, πριν καν πάρεις χαμπάρι τι γίνεται έχει τελειώσει…..
Η επιστροφή ήταν γρήγορη, δεν μας φάνηκαν καθόλου τα χιλιόμετρα…..το μυαλό ήταν ακόμα πάνω….βόρεια….όσο το σώμα κατέβαινε προς νότο τόσο απομακρυνόταν από το μυαλό……
Μια στάση στα Τέμπη κάναμε και συνεχίσαμε για κάτω….καμία φωτογραφία δεν βγάλαμε….τι να βγάλεις από την εθνική??
Η Αθήνα μας υποδέχτηκε στην αγκαλιά της με ένα μεγαλοπρεπές μποτιλιάρισμα από τον κόμβο της Αττικής οδού μέχρι και το σπίτι στην Κυψέλη……μιάμιση ώρα κάναμε να φτάσουμε με την μοτοσικλέτα φορτωμένη να μην χωράει να περάσει ανάμεσα από τα αυτοκίνητα…..
«Καλώς ήρθατε πίσω!!» «Σας έλλειψα??» Έμοιαζε να λέει…..
Στροφή και πίσω σκεφτήκαμε, αυτή είναι η λύση……..μέχρι την επόμενη φορά απλά….υπομονή…….
Τέλος
Randomizer
Related Posts
