Βερολίνο – Κερύνεια, Αύγουστος 1996… Ένα ντοκιμαντέρ, του τότε δημοσιογράφου και σήμερα ευρωβουλευτή Λουκά Φουρλά, που καταγράφει, την πορεία των μοτοσικλετιστών, που ξεκίνησε από το Βερολίνο, με προορισμό την κατεχόμενη Κερύνεια.
Μετά την απαγόρευση του ψευδοκράτους, για ειρηνική διέλευση στην Κερύνεια, οι μοτοσικλετιστές διαδηλώνουν σε πολλά σημεία της Πράσινης Γραμμής. Ο 24χρονος τότε, Τάσος Ισάακ σε μια προσπάθεια του να προστατεύσει έναν συνάνθρωπο του , ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου.
Τρεις μέρες μετά κι ο κυπριακός λαός ζητούσε δικαίωση… ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού, ανέβηκε στο ιστό, με στόχο να κατεβάσει, την τουρκική σημαία, λίγα μέτρα πιο κάτω, από το σημείο δολοφονίας, του Τάσου Ισαάκ και πυροβολήθηκε εξ επαφής, από κοντινό τουρκικό φυλάκιο, και στην παρουσία του κατοχικού ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς…
Ο ευρωβουλευτής, Λουκάς Φουρλάς, 23 χρόνια μετά, βλέπει ξανά το ντοκιμαντέρ που ο ίδιος δημιούργησε, ως εκπρόσωπος τύπου, τότε της κυπριακής ομοσπονδίας μοτοσικλετιστών και εξομολογείται αποκλειστικά στη Hellas Journal
«Αποφασίσαμε να κάνουμε, τη μεγάλη πανευρωπαϊκή πορεία, από το Βερολίνο στην Κερύνεια. Ήμουν ένας εκ των συνδιοργανωτών. Παράλληλα όμως, ήμουν και δημοσιογράφος στο «ΛΟΓΟ». Με τις δύο αυτές ιδιότητες και του μέλους της κυπριακής ομοσπονδίας μοτοσικλετιστών και των συνδιοργανωτών αλλά και ως δημοσιογράφος, ήμουν στην πορεία από το Βερολίνο μέχρι την Κερύνεια, με τη μοτοσικλέτα.
Ερχόμενος στην Κύπρο, δημιούργησα ένα χρονικό, περίπου μιάμιση ώρας, με όλα τα πλάνα των μοτοσικλετιστών, που ξεκινάμε το ταξίδι μας, από την Κύπρο, για Βερολίνο, στο αεροπλάνο, η άφιξη μας στο Βερολίνο, όλη η διαδρομή, η κάθε χώρα – σταθμός, οι εκδηλώσεις μας, στο πλοίο, η άφιξη μας στη Ρόδο, η τεράστια υποδοχή του κόσμου, με το που φτάσαμε στην Κύπρο, στο λιμάνι της Λεμεσού, μέχρι και τη δολοφονία, του Ισάακ και του Σολωμού, που εκτυλίχτηκε μπροστά στα μάτια μου. Το συγκεκριμένο χρονικό, προβλήθηκε μόνο μία φορά, το 1996 και 23 χρόνια μετά, έλαβα το ντοκιμαντέρ από ένα φίλο που εργαστήκαμε μαζί κάποτε στο Logo…
Ένα ντοκιμαντέρ, που λίγοι γνωρίζουν. Το είδα και εγώ για πρώτη φορά, μετά από 23 χρόνια, πρόσφατα για να ξαναθυμηθώ.. Κι είδα μέσα ανθρώπους με τους οποίους, μοιραστήκαμε πάρα πολλά, εκείνο το δεκαήμερο στην πορεία, είδα ανθρώπους που μόνο αγνά αισθήματα είχαν για τον τόπο τους, είδα ανθρώπους που ήταν αποφασισμένοι, πάση θυσία, να κάνουν ότι είναι δυνατό για να σωθεί αυτός ο τόπος..
Και ναι, 23 χρονιά μετά δεν μπορώ να ξεχάσω, εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, τη δολοφονία του Ισάακ, μπροστά στα μάτια μας αλλά και τη δολοφονία του Σολωμού, ο οποίος ανέβηκε στον ιστό και μας ανέβασε όλους πάρα πολύ ψηλά. 23 χρόνια μετά είναι καλά να μη ξεχνάμε, διότι όσοι ξεχνούν χάνονται».
Πηγή: Hellas Journal
Randomizer
Related Posts
