Με τις εξελίξεις του τελευταίου χρόνου και το διώξιμο του Dovizioso, ενός οδηγού που είχε φέρει την Ducati για τρεις συνεχείς χρονιές στην δεύτερη θέση, για πάρα πολλούς οι ενέργειες της Ducati στο αγωνιστικό κομμάτι είναι ακατανόητες και χωρίς καμία λογική, και για τους περισσοτέρους είναι μια αυτοκαταστροφική τακτική!
Όλα αυτά τα γεγονότα μας φέρνουν στην μνήμη μας τον μοναδικό οδηγό που έχει χαρίσει ένα πρωτάθλημα στην Ducati, τον Casey Stoner όπου στο βιβλίο με την αυτοβιογραφία του με τίτλο – Η ζωή μου, πέρα από όρια – , μιλά για την προδοσία και την αχαριστία που ένιωσε από πλευρά της Ducati.
«Όταν στη Ducati άκουσαν ότι επιστρέφω στην Αυστραλία για περαιτέρω εξετάσεις και ξεκούραση, παραλείποντας τους αγώνες του Brno, της Ινδιανάπολη και του Misano δεν το πήραν καλά και έλαβα ένα email από τον Claudio Domenicali, CEO της Ducati Corse, ο οποίος ουσιαστικά είπε: (ελπίζω να μην περιμένετε να πληρωθείτε γι ‘αυτό το διάστημα).»
«Ο Filippo Preziosi και ο Livio Suppo έμειναν πιστοί σε μένα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς και ο Carlo Bonomi, πρόεδρος της ιδιόκτητης εταιρείας επενδύσεων της Ducati, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να πω το ίδιο για τους υπόλοιπους. Ήταν μεγάλη πικρία να μην έχω την υποστήριξη των αφεντικών μου σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, αλλά ήξερα ότι αν δεν έφτανα στη ρίζα του προβλήματος θα έπρεπε να αντιμετωπίσω το τέλος της καριέρας μου. (…)»
«Όλοι νόμιζαν ότι δεν ήμουν άρρωστος, ότι το πρόβλημα ήταν στο μυαλό μου, ότι έπρεπε να είχα συνταξιοδοτηθεί. Δεν το είχα φανταστεί εκείνη την εποχή, αλλά όταν επέστρεφα στην Ευρώπη θα δεχόμουν επίθεση από ακόμη πιο σκληρή κριτική… Μου επιτέθηκαν έντονα δημοσιογράφοι, συνάδελφοι και πρώην οδηγοί. (…)»
«Όλοι αισθάνονταν ότι δικαιούνταν να κρίνουν. Ένας σούπερ ανταγωνιστικός πιλότος για δύο χρόνια δεν γίνεται ξαφνικά ένας χαμένος που εξαφανίζεται από προσώπου γης μόνο και μόνο επειδή ′ δεν ταιριάζει στο κεφάλι του Είναι παράλογο να το σκεφτείς. Αν ήταν κατάθλιψη, έλλειψη κινήτρου ή φόβου θα το έλεγα. Οι άνθρωποι που με ήξεραν καλά με πίστεψαν και ήξεραν ότι δεν θα τα παρατούσα όλα έτσι.»
«Αλλά λίγοι από αυτούς με στήριξαν σε εκείνη την περίοδο της ανασφάλειας. Κάποιες φιλίες βγήκαν ενισχυμένες από αυτή την εμπειρία, ενώ άλλες εξαφανίστηκαν. Κατά κάποιο τρόπο ήταν καλό. Με έκανε να καταλάβω καλύτερα τι σήμαιναν οι αγώνες για μένα, τι πραγματικά σκέφτονταν οι άνθρωποι για μένα και ποιον θα μπορούσα να εμπιστευτώ. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να βασιστώ σε μερικούς διευθυντές της Ducati.»
«Ενώ ήμουν στην Αυστραλία, πρότειναν τον Jorge Lorenzo να με αντικαταστήσει και να του δώσω μια υπογραφή που ήταν διπλάσια από το μέγεθος μου. Όταν υπέγραψα το συμβόλαιο για το 2009 και το 2010 μου είπαν ότι δεν είχαν άλλα χρήματα για μένα ή για την ανάπτυξη της μοτοσικλέτας, αλλά ξαφνικά μπορούσαν να πληρώσουν όλα αυτά τα χρήματα για έναν άλλο αναβάτη.»
«Λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους που πετύχαμε μαζί, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ένιωσα να με καρφώνουν πισώπλατα οι άνθρωποι που πίστευα και θα έπρεπε να με εμπιστευτούν στη θεωρία. Δεν κράτησα το στόμα μου κλειστό, και μίλησα ανοιχτά και σίγουρα όχι με θετικό τρόπο.»
Απόσπασμα από το βιβλίο – Casey Stoner: Η ζωή μου, πέρα από όρια –
Randomizer
Related Posts
