Άλλο ένα Dakar πέρασε στην ιστορία. Αξίζουν συγχαρητήριαα σε όλους τους οδηγούς που κατάφεραν να τερματίσουν αλλά και όσους κατάφεραν να διακριθούν.
Τα αποτελέσματα ήταν σχεδόν αναμενόμενα μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Νομίζω ότι ο αγώνας είχε διάφορα σημεία που κράτησαν στο έπακρο το ενδιαφέρον τον θεατών και μας έδειξε για ακόμη μια φόρα ότι οι ατυχίες μπορούν να συμβούν στο καθέναν και στο τέλος αυτοί που καταφέρουν να τερματίσουν αξίζουν τον θαυμασμό του κόσμου. Ήταν έναν ενδιαφέρον Ντακάρ,
ένας καλός αγώνας και ευτυχώς χωρίς κάποιο τραγικό γεγονός μεταξύ των μοτοσυκλετών.
Είχαμε δυο περιστατικά, ένα στην αρχή και ένα στην μέση με τους θεατές. Αυτά τα περιστατικά είναι συχνά γιατί πλέον ο κόσμος είναι παρά πολύς στις ειδικές και αν και οι οργανωτές προσπαθούν να κλείνουν τα σημεία επικινδυνότητας είναι πολύ δύσκολο να οριοθετήσεις τόσο μεγάλη διαδρομή και μπορούν να συμβούν ατυχήματα με θύματα θεατές.
Ο Toby Price (1) έκανε ένα πολύ καλό αγώνα, σταθερό αγώνα, έδειξε ότι μπορεί να διαχειριστεί έναν αγώνα Ντακάρ από όλες τις απόψεις, και από ταχύτητα και από αντοχή και από σταθερή πορεία με σταθερούς τερματισμούς και αποτελέσματα και αυτό τον δικαίωσε και δεν είναι τυχαίο που βρέθηκε στην πρώτη θέση και κέρδισε τον αγώνα.
Ο Stefan Svitko, (2) ,παρόλο που δεν ήταν αναβάτης της εργοστασιακής ομάδας της KTM, έδειξε μια πολύ καλή πορεία και ότι είναι από τους αναβάτες που μπορούν να διακριθούν στο μέλλον αν δεν έχει ατυχίες. Είναι πιθανό ότι θα τον δούμε του χρόνου στους εργοστασιακούς αναβάτες της KTM
Ο Pablo Quintanilla (3) είναι ένας οδηγός που είναι από την περιοχή που διοργανώνετε ο αγώνας και του δίνει ένα άλλο ερέθισμα και άλλο κίνητρο για να συνεχίζει. Μπόρεσε να έχει καλούς τερματισμούς και σταθερή πορεία και νομίζω ότι και του χρόνου θα έχει καλά αποτελέσματα.
Ο Kevin Benavides (4) ήταν από τα αουτσάιντερ, όχι στην ομάδα του, την Honda South America, αλλά από τα ονόματα της Honda (HRC) που φανταζόμασταν ότι θα πρωταγωνιστούσαν. Eίχαμε στο μυαλό μας άλλα ονόματα για την Honda. Έδειξε μια σύνεση και σταθερότητα, κάνοντας έναν αγώνα χωρίς ενθουσιασμούς που το έδωσαν το δικαίωμα να τερματίσει ψηλά , χωρίς το βάρος που είχαν οι άλλοι οδηγοί.
Ένα παράδειγμα για την πίεση που δέχονται οι οδηγοί από τις εργοστασιακές ομάδες για ένα καλό αποτέλεσμα.
Ο Helder Rodrigues (5) πιστεύω πως άργησε να επιτεθεί, δεν του βγήκε αυτό που σχεδίαζε. Αν είχε επιτεθεί 2-3 μέρες νωρίτερα θα ήταν στο βάθρο. Η προσπάθεια του ήταν σημαντική και έδειξε ότι δεν είναι τυχαία στην ομάδα της Yamaha.
Ο Antoine Meo (7) μετά τον τραυματισμό του έκανε καθαρά έναν αγώνα επιβίωσης για να φτάσει στον τερματισμό. Πήρε μια πολύ καλή θέση στην γενική κατάταξη και ίσως αν δεν είχε τον τραυματισμό θα μπορούσε να διεκδικήσει μια θέση στο βάθρο, αλλά όπως έχουμε πει πολλές φορές το Dakar είναι απρόβλεπτο. Εδώ βλέπουμε αυτό που έχουμε ξαναπεί, το πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις πότε θα κλείσεις το γκάζι, γιατί τα ατυχήματα στις ειδικές και σε αυτές τις ταχύτητες μπορεί να είναι πολύ σοβαρά.
Να δώσουμε τα συγχαρητήρια μας στον Stéphane Peterhansel που κέρδισε το Dakar ξανά μετά από τις 6 νίκες που έχει στις μοτοσυκλέτες!
Είναι λίγοι οι αναβάτες που το έχουν καταφέρει αυτό, και μας δείχνει το πώς οι αναβάτες των μοτοσυκλετών που έχουν άλλη αντίληψη μπορούν να περάσουν στα αυτοκίνητα με επιτυχία.
Κατάφερε αυτή την νίκη στη παρθενική του εμφάνιση στο DAKAR του 2003, στην κατηγορία των 400 cc, όπου για πρώτη φορά η Ελληνική Σημαία κυμάτισε στο βάθρο του δυσκολότερου αγώνα rally raid του κόσμου.
Ακολουθούν οι συμμετοχές στα DAKAR 2004, 2005, 2008, 2009, 2011.
Λεπτομέρειες για την Δράση και το Βιογραφικό του Μοναδικού Βασίλη Ορφανού μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του εδώ >>>