Κείμενο – Φωτογραφίες : GFiotakis
10 Μαη 2007
Τον Νίκο τον γνώρισα το βράδυ της Παρασκευής στο Ξενοδοχείο στον Πλαταμώνα και τα είπαμε …λίγα πράγματα…συνεσταλμένο παλικάρι χωρίς να κομπάζει , χαμηλών τόνων….κέρδισε αμέσως το σεβασμό μου…
Εκκινηση του 10ου 36ωρου
Την άλλη μέρα μετά την εκκίνηση τον συνάντησα στην Βόλβη όπου βάλαμε βενζίνη.. μόλις τον είδα πήγα και πάρκαρα δίπλα του η αλήθεια είναι πως τον είχα στο μυαλό μου συνεχώς σε όλο το 36ωρο .έχω κάνει και εγώ τόσα χιλιόμετρα με μικρά (50αρια) μηχανάκια αλλά ήμουν πολύ πιτσιρικάς πριν ακόμα να έχω γευτεί τα περισσότερα κυβικά..τώρα δεν θα το έκανα με τίποτα .δεν θα άντεχα και όμως εκεί βρισκόταν ένας τύπος με τρέλα και όρεξη να το κάνει παρόλο που είχε ένα Varadero και όμως το αγνόησε και ήρθε με το παπάκι του..
Large τύπος ο Νίκος στο βενζινάδικο μας κέρασε κεφτεδακι και σοκολατιτσα.και μου εξηγούσε πως στην βαλιτσουλα του είχε βενζίνη για να μπορεί να βγάλει την διαδρομή και στο τιμόνι κρεμασμένη σακουλιτσα με το νεράκι του .πως να μην τον βάλεις στην καρδιά σου έναν τέτοιο τύπο???
Τον ακολούθησα για λίγο ..αλλά δεν άντεξα τον ρυθμό του και προχώρησα αλλά το μυαλό μου ήταν πάντα μαζί του όπως πιστεύω και πολλών άλλων,ελπίζω να το ένιωσε…
Το βράδυ που έφτασα στην Κομοτηνή στο ξενοδοχείο ρώτησα για τον Νίκο και μου είπανε πως έφτασε καλά και μάλιστα αρκετά νωρίς!..
Την άλλη μέρα το πρωί φεύγοντας από το τραπέζι με το πρωινό είπε την «θεϊκή» ατάκα «πάω να ζεστάνω λάστιχα» ….αργότερα στο προαύλιο τον αναζήτησα αλλά μάλλον είχε φύγει από τους πρώτους έτσι ήταν μιας και τον πρόλαβα στο δρόμο προς Λειβαδίτη .εκεί λίγο πριν χαθούμε παρέα με μια BMW …..
….και χαθήκαμε μέσα σε στροφιλικι ………..
…..καθόμουν πίσω του και έγινα μάρτυρας σε ένα «γεγονός» που ψιθυρίστηκε πολύ….
Ναι ναι ήταν BMW και ο Νίκος είχε κολλήσει από πίσω του με τέτοια άνεση …..ο οδηγός της BMW φαινόταν να προσπαθεί να του φύγει λίγο αλλά μάταια…..
Η εικόνα μιλάει από μόνη της …
…..τελικά αφήσαμε πίσω το BMW και συνεχίσαμε προς Λειβαδίτη …..
……..εκεί σε αυτήν την διαδρομή τον έχασα πάλι …
….κρίμα που δεν τον πείρα χαμπάρι πάνω στο Λειβαδίτη για να μπορέσω να τον χαιρετήσω μιας και δεν τον ξαναπετυχα γιατί εγώ μετά καθυστέρησα πολύ σε διάφορα σημεία ..(καφέ, φαΐ , φωτο κλπ)
εκει στο βαθος ξεκουραζομε και ο Νικος μπροστα ακμαιος
Στο πρώτο μου 36ωρο γνώρισα αρκετά παιδιά και έκανα παρέα με άλλους που τους ήξερα λίγο , ήταν μια φανταστική εμπειρία που δεν θα την ξεχάσω όσο ζω ,αλλά αυτόν τον τύπο με το παπί δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ποτέ !!!…
Νίκο χάρηκα πολύ που σε γνώρισα και ελπίζω να τα πούμε πάλι από κοντά είτε στο επόμενο 36ωρο είτε σε κάποιο άλλο ταξίδι
10 Μαη 2007
ΥΓ. ο Νίκος είχε μια τεράστια ψυχή που την ένιωθες αμέσως μόλις τον γνώριζες και σε κέρδιζε , μια ψυχική δύναμη που θα με συνοδεύει σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου και θα τον θυμάμαι για πάντα μιας και αν δεν ξεχνάς έναν άνθρωπο ποτέ δεν χάνεται από κοντά μας !!!
καλους δρομους να εχεις Νικο εκει ψηλα