Ο Joan Mir τερμάτισε το 2024 στην 21η θέση με μόλις 21 βαθμούς, σε μια Honda που απέχει ακόμα πολύ από την παλιά της αιγλη.
Αλλά στο μυαλό του Mir οι αναμνήσεις του 2020, της χρονιάς κατά την οποία εξασφάλισε τον τίτλο του MotoGP με τη Suzuki, δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ.
Μιλώντας για τον αγώνα του Misano θυμάται σε συνέντευξη του στο mowmag: «Ήταν πραγματικά ένα σημείο-κλειδί για την καριέρα μου. Ήμουν στην όγδοη θέση για το μισό αγώνα, στη συνέχεια άρχισα να κάνω δυνατούς γύρους και να πλησιάζω το γκρουπ των πρωτοπόρων, που αποτελούνταν από τους Bagnaia, Morbidelli και Vale. Έκανα αρκετές προσπεράσεις, κάτι που δεν είναι εύκολο σε αυτή την πίστα. Στους τελευταίους γύρους ήμουν τέταρτος και είχα τον Ιταλό στο στόχαστρό μου.»
«Είχα μια αυτοπεποίθηση μέσα μου που με έκανε να πιστέψω ότι μπορούσα να προσπεράσω οποιονδήποτε. Ήταν ένας ωραίος, καθαρός ελιγμός, στο στυλ μου. Από εκείνο τον αγώνα ξεκίνησε ένα σερί έξι βάθρων σε επτά αγώνες. Ήταν σίγουρα μια ξεχωριστή στιγμή που νομίζω ότι ονειρεύεται και ο ίδιος, επειδή θα μπορούσε να είναι το τελευταίο του βάθρο με τα παιδιά της Ακαδημίας. Θα ήταν το 200ο του βάθρο; Φίλε, αυτό ήταν το κάτι άλλο. Ήταν καλό για μένα, όμως.»
«Το στυλ μου ήταν αποτελεσματικό για τη Suzuki. Με το Honda έπρεπε να προσαρμοστώ, αλλά αυτό δεν ωφελεί όταν δεν έχεις κράτημα πίσω, γλιστράς πάντα και στην έξοδο βλέπεις ότι άλλοι πάνε δυο φορές πιο γρήγορα από σένα. Για παράδειγμα, με το GSX-RR έλεγχα πολύ καλά το γκάζι, μπορούσα να διαχειριστώ το στρίψιμο και συντηρούσα τα ελαστικά καλύτερα και αυτό μου επέτρεπε να ανακάμπτω. Τώρα δεν μπορώ να το κάνω γιατί τα ελαστικά φθείρονται αμέσως λόγω ολίσθησης »
Πηγή: gpone