Στα 32 του, ο Marc Márquez απολαμβάνει το καλύτερο ξεκίνημα μιας σεζόν στην αγωνιστική του καριέρα.
Ποτέ πριν, στις 12 προηγούμενες εκκινήσεις του στο MotoGP, ο Marc Márquez δεν είχε ολοκληρώσει ένα τόσο τέλειο και λαμπρό ξεκίνημα όπως φέτος, ούτε καν στη συγκλονιστική σεζόν του 2014, όταν κέρδισε τα πρώτα δέκα Grand Prix στη σειρά.
Εκείνη τη χρονιά, ο Marc κέρδισε τους δύο πρώτους αγώνες ξεκινώντας από την pole, όπως και τώρα, και στον δεύτερο, στο Austin, κατάφερε να κάνει νέο ρεκόρ πίστας και ταχύτερο γύρο, κάτι που δεν μπόρεσε να πετύχει στον πρώτο αγώνα τότε, που διεξήχθη στο Κατάρ.
Φέτος, ο Marc έχει κατακτήσει και τις δύο pole position, και τους δύο αγώνες Sprint και τους δύο αγώνες Grand Prix με ταχύτερους γύρους, μιμούμενος το ξεκίνημα του Mick Doohan το 1995, καθώς και καταρρίπτοντας το ρεκόρ πίστας στην Αργεντινή, ένα ρεκόρ που κατείχε ο ίδιος ο Marquez από το 2014. Το μόνο πράγμα που έμεινε ανεκπλήρωτο από αυτό το άψογο ξεκίνημα της σεζόν ήταν το ρεκόρ στην Ταϊλάνδη, από το οποίο απείχε 82 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Marc προηγείται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα με 74 βαθμούς, 16 περισσότερους από τον δεύτερο αναβάτη, τον αδελφό του Alex Márquez, και 31 περισσότερους από τον ομόστυαλό του που, στα χαρτιά, είναι ο κύριος αντίπαλός του για τον τίτλο, τον Pecco Bagnaia. Ο Marc επισημαίνει ότι τώρα “ο κύριος αντίπαλος για το πρωτάθλημα αποδεικνύεται ότι βρίσκεται μέσα στο σπίτι του”, αναφερόμενος στον αναβάτη της Gresini Racing.
Η νίκη του Márquez είναι η 90η του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ισοφαρίζοντας τον Angel Nieto, και η 64η στο MotoGP, καθιστώντας τον, τον πρώτο αναβάτη που πέτυχε δύο συνεχόμενες διπλές νίκες από την εποχή που έχουμε τους αγώνες Sprint και τον πρώτο αναβάτη της Ducati που κέρδισε τους δύο πρώτους αγώνες της σεζόν. Αυτήν τη στιγμή, μόνο οι Giacomo Agostini (122) και Valentino Rossi (115) έχουν περισσότερες νίκες από τον Marc. Επίσης έδωσε την 108η νίκη στη Ducati, την 19η συνεχόμενη, και την 30η στους τελευταίους 31 αγώνες.
«Δεν με νοιάζει να φτάσω τις 115 νίκες ή ακόμα και να φτάσω τις 100. Με νοιάζει να απολαμβάνω κάθε Σαββατοκύριακο όπως το κάνω τώρα. Δεν νιώθω ότι έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν και αυτό μου επιτρέπει να είμαι σε μια πολύ ήρεμη κατάσταση, σε συνεχή απόλαυση», εξήγησε ο Marc το βράδυ της Κυριακής.
«Το να ισοφαρίζεις τις νίκες του Nieto είναι προνόμιο, είναι τιμή. Είναι αυτός που μας άνοιξε το δρόμο. Πάντα λέω το ίδιο πράγμα, ήξερα μόνο τον “παππού” Nieto, τον “παππού” που έδινε συμβουλές. Από το 2008, όταν ήμουν 15χρονο παιδί, μου έδινε συμβουλές και μου τις έδινε σαν να ήμουν εγγονός του. Για μένα αυτή η ανθρώπινη αξία είναι πιο σημαντική από τους τίτλους του.»
«Ξέρω ότι έχει βοηθήσει πολύ την Ισπανική μοτοσυκλέτα, αλλά αυτό που μου έχει μείνει είναι αυτό που έζησα από αυτόν ως άνθρωπο», είπε για τις μνήμες του από το θρυλικό 12+1.
«Διανοητικά είμαι σε πολύ καλή στιγμή. Και θα εξηγήσω γιατί. Έχω ολοκληρώσει τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας μου, επιστρέφοντας μετά από τέσσερα χρόνια σε λήθαργο, με πολλούς τραυματισμούς, όπου βρισκόμουν στο πάτο του πηγαδιού, και από εκεί και πέρα τα πράγματα πάνε καλά. Θα δούμε αν θα πάνε καλύτερα ή χειρότερα στο τέλος της χρονιάς, αλλά πάνε καλά και νιώθω άνετα. Δεν έχω την αίσθηση ότι έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν», είναι κάτι που έχει επαναλάβει ξανά και ξανά φέτος ο #93.
«Ξέρω ότι βρίσκομαι στην καλύτερη ομάδα στο grid, ξέρω ότι υπάρχει πίεση ότι μία από τις δύο κόκκινες μοτοσικλέτες πρέπει να κερδίσει, αλλά αυτή τη στιγμή αυτός που δυσκολεύει τα πράγματα είναι ο Alex από την ομάδα Gresini, που τα πηγαίνει πολύ καλά, και πρέπει να συνεχίσει να πετάει με τον τρόπο του και να διασκεδάζει όπως κάνει τώρα».
Για τον Marquez στην παρούσα φάση, το σπουδαιότερο είναι το γεγονός ότι μπορεί να τη ζήσει έντονα μαζί με τον αδελφό του, και αυτό για τον Ισπανό ξεπερνά κάθε αριθμό ή ρεκόρ.
«Για μένα, αυτό που ζήσαμε στην Ταϊλάνδη και εδώ στην Αργεντινή, είναι κάτι που ξεπερνά τις 115 νίκες ή τις 122 νίκες», αναφερόμενος στις νίκες του Τζιάκομο Αγκοστίνι, ο οποίος έχει κερδίσει τις περισσότερες στην ιστορία των αγώνων Grand Prix.
«Γιατί; Επειδή δεν είναι φυσιολογικό. Το είδατε το και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Δεν είναι φυσιολογικό, ο τερματισμός 1-2 με τον αδερφό μου Alex. Και στοιχηματίζω ότι ο Alex θα κερδίσει αργά η γρήγορα θα κερδίζει αγώνες και τότε ελπίζω να μπορέσω να είμαι δεύτερος».
«Αυτή τη στιγμή, ο βασικός μου αντίπαλος για το πρωτάθλημα αποδεικνύεται ότι είναι μέσα στο σπίτι μου, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πετάει όπως κάνει, με τον δικό του ρυθμό.»
«Εγώ πρέπει να προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό κάθε Σαββατοκύριακο, γι’ αυτό είμαι στην εργοστασιακή ομάδα με την πίεση ότι πρέπει να κερδίσω.»
«Ο ρυθμός του αγώνα ήταν απίστευτος και είχαμε μερικές στιγμές στους τελευταίους γύρους. Ο Alex με πίεσε στα όρια: μπορέσαμε και οι δύο να κάνουμε γύρους χαμηλά στο 1’38 και πραγματικά κάναμε τη διαφορά. Δεν ήταν εύκολο να τον προσπεράσω, καθώς το μοναδικό σημείο ήταν στη στροφή πέντε. Την πρώτη φορά που προσπάθησα, κατέληξα να ανοιχτώ, αλλά στη συνέχεια μπόρεσα να το πετύχω στη δεύτερη προσπάθεια, καθώς ήμουν πολύ πιο κοντά του.»
«Είμαι χαρούμενος για την ομάδα μου, καθώς έκαναν απίστευτη δουλειά. Δεν ήμασταν σε τόσο τέλεια κατάσταση όπως στο Buriram, η οδήγησή μου δεν ήταν τόσο ομαλή, αλλά οι χρόνοι γύρου ήρθαν και αυτό είναι που μετράει. Ανυπομονώ για το επόμενο αγωνιστικό Σαββατοκύριακο στο Austin, ειδικά δεδομένης της στιγμής που ζούμε αυτή τη στιγμή.»
«Το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι ο σεβασμός που έχουμε ο ένας για τον άλλον ως αδέλφια και, πάνω απ’ όλα, ότι αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Βοηθάμε ο ένας τον άλλον και αυτό είναι το δυνατό σημείο που έχουμε τώρα, ότι στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, ο ένας θα κερδίσει ή ο άλλος θα κερδίσει, αλλά το σημαντικό είναι να είμαστε και οι δύο μπροστά.»
Σε αντίθεση με την Ταϊλάνδη, όπου ο Marc άφησε τον εαυτό του να περάσει για να ελέγξει την πίεση των ελαστικών του, στο Termas αγωνίστηκε να προσπεράσει τον Alex.
«Πήρα τρεις φορές το ρίσκο στην Ταϊλάνδη. Εκεί είχα τα πάντα υπό έλεγχο και ένα περιθώριο τριών ή τεσσάρων δέκατων. Αυτή τη φορά δεν είχα κανένα περιθώριο, μόνο το περιθώριο να δω τι θα γίνει με τα ελαστικά στο τέλος του αγώνα.»
“Αν ήταν αγώνας σπριντ (12 γύροι) ο Alex θα είχε κερδίσει, γιατί δεν μπορούσα να τον προσπεράσω, πήγαινε πολύ γρήγορα, έμεινα έκπληκτος από το στυλ οδήγησης του, προσπάθησα να τον αντιγράψω στα σημεία όπου τα πήγαινε καλύτερα.»
Randomizer
Related Posts
