Ο Maverick Viñales ανασκόπησε ολόκληρη την αθλητική του καριέρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP και πώς είναι να είσαι αναβάτης και πατέρας ταυτόχρονα.
Στο ντοκιμαντέρ του DAZN με τίτλο «Maverick: Two Lives», μιλάει για πολλά πράγματα, μεταξύ άλλων, για τη νέα του πρόκληση με την KTM να κερδίσει τη Ducati το 2025 και το 2026, αλλα και για την περίοδο του με την Yamaha όπου μιλάει με σκληρά λόγια για την παλιά του μάρκα MotoGP.
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον αυτά που λέει ο Maverick Viñales για την εποχή του στη Yamaha, από το 2017 έως το 2021. «Πρέπει να μιλήσουμε για τα τεχνικά και τα συναισθηματικά, γιατί, τελικά, πάνε χέρι-χέρι. Θυμάμαι όταν ήρθα στην Yamaha, μπήκα ως πύραυλος με μια ξεκάθαρη ιδέα και έναν πολύ ξεκάθαρο στόχο και αυτό είναι το μόνο πράγμα που ζήτησα από τη Yamaha: “Θέλω να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής. Μην με κάνετε να γίνω κάτι άλλο, γιατί θέλω μόνο αυτό, δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο.” Όταν ανέβηκα για πρώτη φορά σε αυτή την μοτοσυκλέτα, στο τεστ της Βαλένθια, την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Ποτέ δεν έχω οδηγήσει μια μοτοσυκλέτα που ήταν τόσο καλή, και τους είπα “μην την αγγίξετε», εξηγεί στο ντοκιμαντέρ
«Φέρτε μου αυτή την μοτοσυκλέτα στο Κατάρ, γιατί με αυτή θα κερδίσω το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αλλά έφτασα στο Sepang και είπα: Πού είναι αυτή η μοτοσυκλέτα;», θυμάται.
Στη συνέχεια, ο Καταλανός συνεχίζει με τις αναμνήσεις του από εκείνο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. «”Μου είπαν: ‘Όχι, πρέπει να αγωνιστούμε με το νέο μοντέλο’. Προφανώς, οι Ιάπωνες θέλουν πάντα να προχωράνε και να βελτιώνονται. Είπα: “Οκ Θέλω το καινούργιο”. Αλλά ένιωθα υπέροχα και με τη νέα μοτοσικλέτα, αλλά δεν ένιωθα ότι ήταν “αυτή” η μοτοσικλέτα. Ήρθα στο Κατάρ και κέρδισα τον πρώτο αγώνα. Κέρδισα τον δεύτερο αγώνα και όλα ήταν πολύ εύκολα. Το Le Mans ήταν θεαματικό, μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου, κέρδισα μια όμορφη μάχη με τον Valentino Rossi, ένας εναντίον ενός. Στο Montmelo άρχισε ένα κύμα αλλαγής πραγμάτων. Δοκίμασα πέντε σασί. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τίποτα. Αυτή η μοτοσυκλέτα ήταν μια χαρά για μένα. Έφτασα στο Assen και αγωνίστηκα με ένα πλαίσιο με το οποίο είχα κάνει μόνο δύο γύρους. Προφανώς, έπεσα. Έχασα 25 βαθμούς, γιατί σίγουρα θα είχα κερδίσει αυτόν τον αγώνα. Μετά άρχισαν να αλλάζουν πράγματα στη μοτοσικλέτα και όλα κατέρρευσαν. Εκείνη η χρονιά με απογοήτευσε πολύ. Ήταν η χρονιά μου, τότε ήμουν ο πιο δυνατός και οι άλλοι δεν ήταν τόσο δυνατοί. Ψυχικά, με πλήγωσε γιατί περίμενα να κερδίσω. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να περιμένεις κάτι και να μην συμβαίνει. Κανείς δεν είχε την ταχύτητά μου εκείνη τη χρονιά», εξηγεί.
Ο Ισπανός συνεχίζει την ιστορία του σχετικά με τις περιπέτειές του στην ιαπωνική εταιρεία. «Φτάσαμε στο 2018 και είπα: “Θέλω τη μοτοσικλέτα του 2016, μη μου φέρετε τίποτα άλλο”. Στη Jerez έκανα ένα τεστ με τη μοτοσικλέτα του 2016, την οποία οδηγούσε ο Zarco, και ήταν μισό δευτερόλεπτο ταχύτερη. Τους είπα: “Βλέπετε ότι δεν κάνω λάθος, ότι έτσι είναι τα πράγματα; Είπαν: “Ναι, ναι, ναι”, αλλά φτάσαμε στις δοκιμές της Sepang και με μια άλλη νέα μοτοσικλέτα και δεν μου άρεσε καθόλου η μοτοσικλέτα του 2018. Είπα: “Με αυτή θα είναι πολύ δύσκολο”. Ήταν μια από τις χειρότερες χρονιές μου στη Yamaha».
Ο Viñales συνεχίζει να εξιστορεί το ταξίδι του. «Μπήκαμε στο 2019 και φαίνεται ότι είχαν πάρει το μάθημά τους. Ο Marquez και η Honda ήταν πολύ δυνατοί, αλλά η μοτοσικλέτα ήταν πολύ καλή. Ήμασταν οι μόνοι που μπορούσαμε πραγματικά να αντισταθούμε στον Marc», εξομολογείται.
Ο Maverick φτάνει στο 2020. «Τους είπα: “Με τη μοτοσικλέτα του 2019 και λίγη αεροδυναμική μπορούμε να κερδίσουμε”. Τους είπα επίσης: ‘Ας έχουμε συνέχεια’. Συμφώνησα να πάω με την μηχανή του 2020, αν και πολύ απρόθυμα. Λίγο πριν το Covid, τραυματίστηκα με πολύ άσχημο τρόπο, κάτι που ήταν θετικό για μένα, επειδή μπόρεσα να παραμείνω ήρεμος για πέντε μήνες. Στη Jerez είχαμε ένα πρόβλημα με τις βαλβίδες των κινητήρων. Οι δικοί μου κινητήρες ήταν αυτοί που είχαν τα περισσότερα προβλήματα.»
Για τα προβλήματα στου δυο αγώνες της Αυστρίας ο Vinales λέει: «Έχασα 40 βαθμούς, οι οποίοι θα μου έδιναν το πρωτάθλημα. Η πιο εύκολη χρονιά για να κερδίσεις το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και αυτή στην οποία αποτύχαμε περισσότερο. Ήταν θεαματικό. Ήταν άλλη μια χρονιά που δεν μου έδωσαν μεγάλη προσοχή, γιατί αν με είχαν ακούσει, σήμερα θα ήμουν παγκόσμιος πρωταθλητής, είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρος»
Ο Viñales αφηγείται την τελευταία του σεζόν με τη Yamaha. «Το 2021 ξεκίνησα το παγκόσμιο πρωτάθλημα κερδίζοντας. Ένιωθα ανίκητος. Δεν ξέρω τι συνέβη εκεί, δεν καταλαβαίνω τίποτα από όσα συνέβησαν, ότι η μοτοσικλέτα μου πήγαινε προς τα πίσω. Κέρδισα τον πρώτο αγώνα με το ένα χέρι. Είπα: “Δεν πιέζω περισσότερο γιατί δεν θέλω οι άλλοι να βελτιωθούν αργότερα”. Έφτασα στο Κατάρ 2 και η μοτοσικλέτα μου πήγαινε πολύ διαφορετικά. Τότε άρχισα να υποψιάζομαι: “Κάτι συμβαίνει εδώ”. Στην Πορτογαλία, ήταν μια έκρηξη, μου πήραν δύο pole position. Δεν υπήρχε αισθητήρας και από το να μπορείς να κερδίσεις ξεκινούσες 12ος. Αυτά τα μικρά πράγματα σε οδηγούν σε μια κατάσταση απογοήτευσης όπου λες: “Δεν αντέχω άλλο. Είτε θα σταματήσω είτε θα τελειώσω. Ή αυτοί ή εγώ”, εξηγεί. Και η διαφωνία του σχετικά με τον ζόρισμα του κινητήρα. ” Δεν ήταν για να τη σπάσω, κάθε άλλο, αλλά για να τους δώσω να καταλάβουν ότι δεν άντεχα άλλο. Είχα βαρεθεί την κατάσταση. Είπαν ότι προσπάθησα να σαμποτάρω ή να σπάσω μια μοτοσικλέτα. Έκλεισα το κινητό μου και είπα: “Δεν θέλω να μάθω τίποτα. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου”. Ήθελα απλώς να σκεφτώ την οικογένειά μου.»
O Maverick στο τέλος κάνει έναν τελικό προβληματισμό. «Πάντα ένιωθα ότι δεν ήμουν αρκετά δυνατός για να πω: “Θέλω αυτό και αυτό είναι. Και αυτό είναι όλο”. Αυτό πραγματικά με κατέστρεψε, γιατί ξέρω πολύ καλά ότι θα μπορούσα να είχα πραγματοποιήσει το όνειρό μου και δεν μπόρεσα εξαιτίας άλλων περιστάσεων, όχι εξαιτίας των χεριών μου. Και αυτό πονάει, είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτώ. Δεν ήθελα να συνεχίσω εκείνη τη στιγμή, δεν είχε νόημα. Το σκέφτηκα για λίγες μέρες και δεν το καταλάβαινα. Με τα ποσά που με πλήρωναν, είπα στον εαυτό μου: “Με πήραν για να με έχουν”. Τα παράτησα, και είπα: “Εντάξει, κατεβαίνω από το πλοίο.» κατάληξε.
Randomizer
Related Posts
