Μία ανεπανάληπτη κατάβαση σε πίστα σκι με… ένα mountain bike – Red Bull

26 January 2024 BikerSpirit Fabio Wibmer, mountain bike, RED BULL 5 min read

Ο Αυστριακός άσος Fabio Wibmer κατακτά την πίστα σκι Streif με κόλπα, που κόβουν την ανάσα και με τελική ταχύτητες που ξεπέρασαν τα 100 km/h.

Πριν ακόμα ξεκινήσει την Παρασκευή η 87η διοργάνωση των αγώνων Hahnenkamm της Αυστρίας, η πίστα Streif έχει ήδη ζήσει την πρώτη κατάβαση του Fabio. Και αυτό γιατί ο Αυστριακός σταρ του mountain bike, Fabio Wibmer, γνωστός για τα εξαιρετικά του projects και τα κόλπα που κόβουν την ανάσα, κατέκτησε τις παγωμένες πλαγιές της θρυλικής αυτής πίστας με το ποδήλατό του.

Με ταχύτητες που έφταναν έως και τα 107χλμ. ανά ώρα, άλματα έως 14μ. ύψος και μέγιστη απόσταση άλματος 36μ., πίεσε τον εαυτό του στα όρια προκειμένου να φέρει σε πέρας αυτό το φιλόδοξο project.

Ο Wibmer για το project του Streif

Γεια σου Fabio, πώς σου ήρθε η τρελή ιδέα να κατακτήσεις το Streif με το ποδήλατό σου;

Το Kitzbühel και το Streif ήταν πάντα κάτι το ιδιαίτερο. Μεγάλωσα σε απόσταση μόλις μιας ώρας από εδώ και όταν ήμουν παιδί ερχόμουν και χειροκροτούσα τους αθλητές του σκι καθώς κατέβαιναν. Ήταν πάντα ο μεγαλύτερος αγώνας σκι που υπήρχε. Κάποια στιγμή, συνειδητοποίησα ότι ήθελα κι εγώ να κατέβω το Streif – αλλά όχι με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή με σκι, αλλά με το ποδήλατό μου αυξάνοντας τον βαθμό δυσκολίας.

Από το παρελθόν πίσω στο παρόν, πότε αρχίσατε σαν ομάδα να προετοιμάζεστε για αυτό το μοναδικό εγχείρημα;

Η ομάδα μου και εγώ δουλεύουμε εδώ και περίπου δύο χρόνια για να κάνουμε αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Νιώθουμε υπέροχα μετά την κατάκτηση του Streif, κάθε άλμα βγήκε πολύ καλά και έχει γίνει ένα πολύ ωραίο βίντεο.

Γίνεται να προετοιμαστεί κανείς επαρκώς για μια τέτοια εξαιρετική πρόκληση;

Φυσικά! Είναι δύσκολο ωστόσο να προσομοιώσεις όλες τις λεπτομέρειες εκ των προτέρων. Πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι υπάρχουν ειδικές συνθήκες στο Streif, καθώς λόγω του χιονιού που μοιάζει περισσότερο με πάγο, έχει μία ιδιαίτερη σκληρότητα. Δεν υπάρχουν πίστες – σχεδόν καμία – στις οποίες μπορείς να το δοκιμάσεις αυτό, γιατί καμία δεν πλησιάζει την πίστα Streif. Αλλά προπονήθηκα πολύ στο χιόνι και καταφέραμε να δοκιμάσουμε μερικά από τα άλματα.

Οι ειδικές προκλήσεις απαιτούν ειδικό εξοπλισμό. Πώς προετοίμασες το Canyon ποδήλατό σου για αυτό το project;

Αυτό το project σίγουρα έφτασε το ποδήλατο αλλά και εμένα στα όριά μας! Για να ρυθμιστεί το ποδήλατο για αυτές τις ασυνήθιστες συνθήκες με χιόνι, πάγο και χαμηλές θερμοκρασίες έπρεπε να κοιτάξω πολλές λεπτομέρειες, όπως η ανάρτηση και η σωστή πίεση των ελαστικών. Στη συνέχεια, υπήρχε η πρόσφυση, την οποία κατάφερα να επιτύχω με ειδικά καρφιά. Όλα αυτά τα έφτιαξα το καλοκαίρι μαζί με τον Franky Zorn, ένα είδωλο του ice speedway, για να καταφέρω να επιβιώσω σε αυτή την ασυνήθιστη επιφάνεια. Οι θερμοκρασίες έως και -10 βαθμούς αποτέλεσαν επίσης μια ειδική πρόκληση για το ποδήλατο. Γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορείς να βασίζεσαι στο ποδήλατό σου – και έχω ευτυχώς έναν κορυφαίο συνεργάτη στην Canyon.

Κάνεις τα άλματα, τις καταβάσεις και όλα τα projects σου να φαίνονται τόσο εύκολα, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά. Πώς καταφέρνεις να παραμένεις τόσο χαλαρός;

Με μία πρώτη ματιά, δεν αντιλαμβάνεσαι πόση δουλειά χρειάζεται για να γίνει πραγματικότητα ένα τέτοιο project. Υπήρξαν τόσες πολλές ώρες προετοιμασίας, που δεν μπορώ καν να τις μετρήσω πια. Μαζί με την ομάδα μου, δουλέψαμε πάνω σε αυτό το project σχεδόν δύο χρόνια και οι δύο τελευταίοι μήνες ήταν εξαιρετικά εντατικοί. Αλλά κάθε λεπτό αποδίδει και είναι απαραίτητο, επειδή είχαμε μόνο ένα μικρό χρονικό περιθώριο για να το κάνουμε. Η καλή προετοιμασία είναι το θεμέλιο, αλλιώς δεν θα μπορούσε να βγει.

Ποιο κόλπο αποτέλεσε ιδιαίτερη πρόκληση για εσένα;

Για να είμαι ειλικρινής, κάθε δευτερόλεπτο της κατάβασης, από την αρχή μέχρι το τέλος της πίστας Streif ήταν μια πρόκληση. Αλλά το άλμα στο Mausefall ήταν αρκετά δύσκολο. Στην πραγματικότητα ήθελα να το κάνω την πρώτη ημέρα των γυρισμάτων, αλλά δεν ένιωθα αρκετά έτοιμος για αυτό το εξαιρετικά ψηλό άλμα. Όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε διάφορα άλλα άλματα μπόρεσα να αποκτήσω ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση. Το γεγονός ότι δούλεψε και τα καταφέραμε ήταν πολύ ωραίο συναίσθημα για όλους μας!

“ Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές για μένα όταν σκέφτομαι τους αγώνες Hahnenkamm ήταν το λεγόμενο “wall ride” του Bode Miller ”

Υπάρχουν στιγμές από τους αγώνες Hahnenkamm που θυμάσαι πολύ καλά;

Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές για μένα όταν σκέφτομαι τους αγώνες Hahnenkamm ήταν το λεγόμενο “wall ride” του Bode Miller. Ήταν μια έμπνευση για μένα – η χαλαρή συμπεριφορά του, αλλά και το ταλέντο του να έχει κορυφαίες επιδόσεις όταν πραγματικά είχε σημασία. Ήταν ακριβώς αυτές οι μοναδικές στιγμές που με ενέπνευσαν να δημιουργήσω το project μου. Γι’ αυτό ήθελα πολύ να τις ενσωματώσω στο βίντεο – και φυσικά, το προσωπικό μου “wall ride” με το ποδήλατο στην πίστα Streif ήταν απαραίτητο.

Έλεγχος του ποδηλάτου Streif Canyon Torque CF του Wibmer

Ο Wibmer προετοιμάστηκε εντατικά για αυτό το project. Εκτός από τη σωματική και ψυχική δύναμη που απαιτείται για ένα τέτοιο project, η ρύθμιση του ποδηλάτου έπρεπε να είναι τέλεια για τις συνθήκες στις οποίες θα οδηγούσε. Όπως ανέφερε στην παραπάνω συνέντευξή του, χρειάστηκαν ειδικά καρφιά στα ελαστικά του για να μπορεί να οδηγεί στην πίστα Streif και να παραμένει όρθιος. Συνολικά, 288 καρφιά ανά ελαστικό, σε διαφορετικά μήκη, τοποθετήθηκαν στα ελαστικά Pirelli.

Τα καρφιά, τα οποία προεξέχουν έως και 8 χιλιοστά από το ελαστικό, αλλάζουν φυσικά τον χειρισμό του ποδηλάτου και την αίσθηση που έχει ένας ποδηλάτης όταν πηδάει στον αέρα για ένα άλμα. Κάνουν επίσης το ποδήλατο πιο βαρύ, οπότε ο Wibmer έπρεπε να προσαρμοστεί σε όλες αυτές τις μεταβολές κατά την κατάβασή του στο Streif.

«Μπόρεσα να προσαρμοστώ σε αυτό εντάξει, αλλά φυσικά πρέπει να έχεις μεγάλο σεβασμό σε όλα, επειδή τα καρφιά φυσικά περιορίζουν ακόμη περισσότερο τα περιθώρια λάθους, επειδή δεν πρέπει να τα πλησιάζεις και πολύ…».

Ένα ειδικό προστατευτικό λάσπης τοποθετήθηκε στο ποδήλατο για να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού από τα καρφιά όταν ο Wibmer προσγειωνόταν με το ποδήλατο.

Σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν τα πάντα στο ποδήλατο γίνονται πιο σκληρά και το κατάλαβε αυτό ο Wibmer στην ανάβαση Öhlins, ενώ τον ανησυχούσε και η απόδοση των φρένων.

«Κατάφερα να το αντιμετωπίσω καλά, επειδή το ποδήλατο μου έδωσε πολλά πίσω μετά τα άλματα», εξηγεί ο Wibmer. «Αν τα φρένα παγώσουν, η απόδοση της πέδησης μειώνεται, οπότε έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί και να τα φέρουμε σε σωστή θερμοκρασία πριν από τα κόλπα».

“Για να ρυθμιστεί το ποδήλατο για αυτές τις ασυνήθιστες συνθήκες με χιόνι, πάγο και χαμηλές θερμοκρασίες έπρεπε να κοιτάξω πολλές λεπτομέρειες, όπως η ανάρτηση και η σωστή πίεση των ελαστικών”

Δες παρακάτω το στήσιμο της μοτοσικλέτας και των εξαρτημάτων του για την αποστολή του στο Streif: