Ο Βασίλης Ορφανός Σχολιάζει την συγκλονιστική 9η ειδική, του Dakar 2021
Την 9η ειδική του Ντακάρ, σχολιάζει ο Βασίλης Ορφανός, ένας μοναδικός αναβάτης, με εμπειρία και περγαμηνές από το Ντακάρ που δεν έχει κάνεις άλλος Έλληνας οδηγός, αφού είναι ο μοναδικός που έχει κερδίσει εάν Ντακάρ στην κατηγορία του!
Η σημερινή ένατη μέρα στο DAKAR ήταν συγκλονιστική. Τα χιλιόμετρα που έπρεπε να καλύψουν οι αναβάτες ήταν 579 χλμ. στο σύνολο τους, με φόντο ειδικά στο ξεκίνημα της σημερινής ειδικής την Ερυθρά Θάλασσα.
Η σημερινή ειδική ήταν μια μικρογραφία των εδαφών που αγωνιζόμασταν στην Αφρική. Ήταν δύσκολη, σκληρή, γρήγορη, κρύβοντας πολλούς κινδύνους για τα ελαστικά, τους αναβάτες και τις μοτοσυκλέτες τους.
Δυστυχώς και σήμερα είχαμε πολλές εγκαταλείψεις από πτώσεις, μηχανικές βλάβες, που άλλαξαν τις ισορροπίες και τα δεδομένα για την συνέχεια του αγώνα. H σκληρή αυτή ημέρα για τους αναβάτες ήθελε πολλά ψυχικά, συναισθηματικά και φυσικά αποθέματα δύναμης. Οι περισσότεροι ήταν συναισθηματικά φορτισμένοι γιατί σαν σήμερα πέρυσι είχε σκοτωθεί μέσα στην ειδική ο Paulo Goncalves.
Καθαρά αγωνιστικά η ζυγαριά του αγώνα δείχνει ότι γέρνει υπέρ της εργοστασιακής ομάδας της HONDA, μετά και από την εγκατάλειψη του Αυστραλού Toby Price KTM σε ένα δράμα με τραυματισμό που εξελίχθηκε στο 155ο χιλιόμετρο της ειδικής, όπου είχε μια άσχημη πτώση και τον οδήγησε σε εγκατάλειψη. Επτά αναβάτες σταμάτησαν να τον βοηθήσουν μέχρι να έρθει το ιατρικό ελικόπτερο και να μεταφερθεί αεροπορικός στο νοσοκομείο, όπου είναι καλά στην υγεία του με κάταγμα στο χέρι. Ένας από τους αναβάτες που σταμάτησαν για βοήθεια ήταν και ο Ricky Brabec και ο Sun Sunderland. H τύχη έπαιξε δύσκολο παιχνίδι και για τον εργοστασιακό αναβάτη της HUSQVARNA Benevides που οδηγήθηκε και αυτός σε εγκατάλειψη ύστερα από πτώση με εξάρθρωση του ώμου που τον οδήγησε στο νοσοκομείο. Ενώ και ο Ross Branch με το προσωνύμιο Καλαχάρι Φερράρι εργοστασιακός αναβάτης της YAMAHA οδηγήθηκε σε εγκατάλειψη από σπασμένο κινητήρα.Όλες αυτές τις ημέρες οδήγησε πολύ γρήγορα αλλά με τέτοιο τρόπο όμως που δεν φύλαξε καθόλου τον κινητήρα του ! Και αυτοί οι κινητήρες με την μικρή τους χωρητικότητα σε λιπαντικά μόλις 700ml δεν έχουν τύχη αν δεν τους προφυλάξεις και λίγο ….!
Εδώ σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε για μια ακόμη φορά αυτό που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέει ότι στο DAKAR μέχρι να φτάσεις στη ράμπα του τερματισμού τίποτα δεν έχει τελειώσει, τίποτα δεν έχει κριθεί αν ο αγώνας δεν τερματίσει και σβήσει ο κινητήρας.
Και επιτρέψτε μου να θυμίσω μια προσωπική εμπειρία για τους νεότερους. Σαν σήμερα πριν από 17 χρόνια την ίδια ημέρα στο RALLY DAKAR του 2004 μετά τη νικηφόρα μου χρονιά το 2003, έτρεχα ξανά με HONDA XR 400 στη κατηγορία μου που είχε μεγαλώσει κατά 50 κ.εκ. ήταν 450 cc πλέον με εργοστασιακές συμμετοχές της YAMAHA MOTOR FRANCE με το εργαστασιακό με κίνηση και στους δύο τροχούς YAMAHA WR 450 2X2 OHLINS με αναβάτη τον Γάλλο David Fretigne και τον Matteo Gragiani εργοστασιακό αναβάτη της KTM. Μετά από ένα εξαιρετικό αγώνα που είχα κάνει περνώντας όλες τις δυσκολίες της ερήμου Σαχάρα με αμμοθύελλα στην Μαυριτανία, τερματίζοντας την μεγαλύτερη ειδική στην ιστορία του αγώνα. Μια ειδική διαδρομή μήκους 1055 χιλιομέτρων οδηγώντας 22 ώρες χωρίς σταμάτημα κάνοντας τρεις ανεφοδιασμούς ανά 350 χλμ. όπου ξεκινήσαμε 180 αναβάτες και τερματίσαμε μόλις 40 ! Μια κόλαση στην κυριολεξία. Είχα φτάσει και στο Rest Day χωρίς κανένα πρόβλημα με πολλές δυνάμεις, και ενώ συνέχιζα τρίτος ξαναλέω στην κατηγορία μου πίσω από αυτούς τους δύο εργοστασιακούς αναβάτες, έχοντας απομείνει τρεις ημέρες για τον τερματισμό, στην περιοχή του Mali λίγο πριν μπούμε στην Σενεγάλη που θα ολοκληρωνόταν ο αγώνας, μια μεγάλη λακκούβα με ένα φορτωμένο μηχανάκι με γεμάτα τα ρεζερβουάρ μου σε καύσιμα στο 33ο χλμ. της ειδικής, είχε σαν αποτέλεσμα να τερματίσει η πίσω μου ανάρτηση, να σπάσει το κάτω βάκτρο της που ενώνεται στο μοχλικό του ψαλιδιού και εγώ να έχω μια πολύ κακή πτώση , που τελικά με οδήγησε σε εγκατάλειψη. Με πήρε το ελικόπτερο με τον γιατρό του αγώνα τραυματία και οι ακτινογραφίες έδειξαν κάταγμα αριστερού ακρωμίου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μου στοίχισε αυτή η εγκατάλειψη συναισθηματικά όπου πήγα στη πηγή και δεν ήπια νερό. Αν είχα τερματίσει σε αυτή τη θέση θα ήταν άλλη μία κορυφαία επίδοση με ένα νορμάλ play bike μηχανάκι που δεν ήταν αγωνιστικό σαν αυτά των αντιπάλων μου, αλλά πολύ αξιόπιστο, τίμιο από πλευρά κινητήρα ηλεκτρικών κλπ.
Για να καταλήξω αυτή την παρένθεση με προσωπικές εμπειρίες που είναι χρήσιμες για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας για τι πράγμα μιλάμε στην πράξη και όχι στην θεωρία από τον καναπέ του σπιτιού, αξίζει να αναφέρω ότι μέσα στο ελικόπτερο μόλις απογειώθηκε, παρακάλεσα τον πιλότο να κάνει ένα κύκλο πάνω από το σημείο της πτώσης μου, μου έκανε το χατήρι και μόλις κατέγραψα το σημείο της πτώσης, μιλώντας εσώψυχα στον εαυτό μου είπα : Billy του χρόνου αν όλα πάνε καλά θα περάσεις πάλι από εδώ για να τερματίσεις στην Lac Rose στο DAKAR στη Σενεγάλη που δεν μπόρεσες εφέτος !
Έτσι ακριβώς έγινε και στις 17 Ιανουαρίου στο τρίτο μου στη σειρά RALLY DAKAR του 2005 μας βρίσκει στον τερματισμό στην θρυλική διαδρομή της Lac Rose στην πέμπτη θέση στα 450 cc, μέσα σε ένα ένα βαρύ κλίμα στις ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού να κρατάμε ενός λεπτού σιγή, με μαύρα περιβραχιόνια στα μπράτσα των στολών μας, για τους δύο αναβάτες θρύλους τον Fabrizio Meoni και τον Jose Manuel Perez που χάθηκαν μέσα στον αγώνα εκείνη τη τραγική χρονιά.
ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ DAKAR !!!
Επιστρέφοντας στο σήμερα στο αγωνιστικό κομμάτι στην πρώτη θέση της γενικής κατάταξης στις μοτοσυκλέτες βρίσκεται μετά και ένα πολύ καλό αγώνα ο Χιλιανός εργοστασιακός αναβάτης της HONDA Jose Ignacio, ενώ σταθερά πίσω του μετά τον τραυματισμό και εγκατάλειψη του Toby( KTM ) είναι ο Αργεντίνος αναβάτης της HONDA Kevin Benavides με διαφορά 11.24 λεπτά. Τρίτος στα 14.34 λεπτά προσπαθεί να σώσει την τιμή της εργοστασιακής ομάδας της ΚΤΜ o Sam Sunderland.
Τέταρτο βρίσκουμε τον Αμερικανό αναβάτη της HONDA Ricky Brabec με 17.26 λεπτά διαφορά από την κορυφή που θα συνεχίσει την επίθεση του και της επόμενες ημέρες και ο οποίος σταμάτησε να βοηθήσει στο ατύχημα του αντιπάλου του αλλά μόνο στους χρόνους Toby Price καθυστερώντας είκοσι λεπτά, αλλά μετά οι κριτές του αφαίρεσαν αυτό το χρόνο καθυστέρησης με αποτέλεσμα να τερματίσει στην δεύτερη θέση της ειδικής σήμερα.
Πέμπτος βρίσκεται ακόμη ένας αναβάτης της HONDA ο Ισπανός Joan Barreda που θέλει και αυτός τη νίκη και παλεύει σκληρά για αυτό με 29 λεπτά διαφορά από την κορυφή. Προσπαθεί πολλά χρόνια για αυτό είναι πολύ γρήγορος αναβάτης, αλλά του λείπει η σταθερότητα.
Σε αυτό το σημείο η ομάδα της HONDA θα πρέπει μέχρι το τέλος να κάνουν μια έξυπνη στρατηγική, μια έξυπνη τακτική αν θέλουν να μην ρισκάρουν τις πρώτες θέσεις οι αναβάτες της, ώστε να οδηγήσουν γρήγορα μεν, αλλά με πολύ προσοχή δε, στην πλοήγηση σεβόμενοι τις μοτοσυκλέτες τους που ήδη έχουν 5.500 με 6.000 χλμ. στο κοντερ τους.
Οι επόμενες ημέρες θα είναι δύσκολες και θα πρέπει όσοι θέλουν να δουν την ράμπα του τερματισμού να είναι συνεχώς προσηλωμένοι σε αυτό το στόχο.