Οι αναβάτες με τα περισσότερα βάθρα MotoGP που δεν έχουν κερδίσει ποτέ έναν αγώνα

Στην ιστορία των αγώνων MotoGP έχουμε δει πολλά περίεργα στατιστικά, όπως αυτό με τους οδηγούς με αρκετά βάθρα αλλά καμία νίκη!

Ας δούμε τους 6 αναβάτες που έχουν κερδίσει αρκετά βάθρα αλλά ποτέ μια νίκη:

Colin Edwards: 12 βάθρα  

Η πρώτη θέση στην κατάταξη αντιστοιχεί στον Colin Edwards με 10 βάθρα, συνολικά πέντε δεύτερες θέσεις και επτά τρίτες θέσεις. Στο MotoGP δεν κατάφερε να έχει μεγάλες επιδόσεις και διακρίσεις όπως στο Superbike, όπου κέρδισε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα και ήταν δεύτερος σε άλλες δύο σεζόν. Στην μεγάλη κατηγορία MotoGP, πέρασε δώδεκα σεζόν. Η σειρά των βάθρων ξεκίνησε το 2004 με τη Honda και συνεχίστηκε με τη Yamaha, με την οποία πέτυχε τουλάχιστον ένα βάθρο ανά σεζόν, εκτός από το 2010.

Graeme Crosby: 10 βάθρα 

Ο Crosby είναι ο μοναδικός οδηγός στον κόσμο που κέρδισε το Isle of Man, τον 8ωρο της Suzuka το αγώνα Daytona και τον αγώνα Imola 200 Miles. Αυτός ο Νεοζηλανδός αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για μόνο τρία χρόνια όπου πήρε βάθρο για πρώτη φορά στον τελευταίο αγώνα το 1980 με την Heron-Suzuki. Την επόμενη σεζόν, με την ίδια ομάδα, ανέβηκε τέσσερις ακόμη φορές στο βάθρο. Την επόμενη χρονιά προσχώρησε στην ομάδα της Agostini Yamaha όπου πέτυχε 5 βάθρα, τέσσερα από αυτά διαδοχικά, τερματίζοντας το πρωτάθλημα στη δεύτερη θέση, πίσω από τον Franco Uncini.

 

Ron Haslam: 9 βάθρα

Ο Haslam αγωνίστηκε στα 500cc από το 1977 έως το 1993. Η καλύτερη περίοδος του ήταν από το 1983 έως το 1987 με τη Honda. Η πρώτη χρονιά ξεκίνησε πολύ καλά με δύο τρίτες θέσεις στη Νότια Αφρική και τη Γαλλία. Επίσης, πέτυχε δύο βάθρα με το NS500 το 1984, αλλά στο τέλος της σεζόν. Τρία βάθρα το 1985, όταν τερμάτισε πέμπτος στο NSR500. Τα τελευταία 2 βάθρα το 1987 με το Elf-Honda. Συνολικά κέρδισε μια δεύτερη θέση και 8 τρίτες θέσεις.

Bob Brown: 9 βάθρα

Ο Bob Brown, που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια των δοκιμών για το GP της Δυτικής Γερμανίας το 1960, εχει αγωνιστεί σε πολλούς  αγώνες την ίδια ημέρα , τρέχοντας σε 125, 250, 350 και 500. Αυτή η τελευταία κατηγορία ήταν αυτή που του έδωσε τι περισσότερες διακρίσεις. Εδώ πήρε ένα βάθρο το 1956 με το Matchless, άλλο τον επόμενο χρόνο με την Gilera και το υπόλοιπα 7 με την Norton. Συνολικά κέρδισε 3 δεύτερες θέσεις και 6 τρίτες θέσεις .

Raymond Roche: 9 βάθρα

Πριν ανακηρυχθεί παγκόσμιος πρωταθλητής στα Superbikes το 1990 με την Ducati, ο Γάλλος δοκίμασε την τύχη του στο MotoGP. Το 1980, μετά από τα 250 και 350,  δοκίμασε στα 500cc . Πολύ καλή χρονιά ήταν το 1984, με τη Honda , πέτυχε συνολικά 8 βάθρα σε 12 αγώνες. Ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να ανεβεί στην πρώτη θέση του βάθρου και τερμάτισε στην τρίτη θέση συνολικά πίσω από τουςEddie Lawson και Randy Mamola . Τον επόμενο χρόνο, εντάχθηκε στην ομάδα Yamaha του Giacomo Agostini , όπου ο Roche κατάφερε μόνο ένα βάθρο. Το ρεκόρ του στα 500 είναι 5 δεύτερες θέσεις και 4 τρίτες θέσεις.

Peter Williams: 9 βάθρα

Το κύριο πρόβλημα που είχε ο Peter Williams ήταν ότι συνέπεσε με τον Giacomo Agostini και τον Mike Hailwood . Ωστόσο, ο Άγγλος αναβάτης κατάφερε να κερδίσει έναν αγώνα στα 350, ενώ στα 500 cc δεν μπόρεσε να την αγγίξει. Ήταν στο βάθρο μία φορά το 1966, τρεις τον επόμενο χρόνο, και ένα κάθε χρόνο από το 1968 έως το 1973, με εξαίρεση το 1972. Συνολικά, κέρδισε ι επτά δεύτερες και δύο τρίτες θέσεις.