Ο Ιάπωνας θρύλος των αγώνων και ιδιοκτήτης της εμβληματικής ομάδας Kunimitsu Takahashi πέθανε σε ηλικία 82 ετών, όπως ανακοίνωσε η Honda.
Ο «Kuni» γεννήθηκε το 1940 κοντά στο Τόκιο και πέθανε σε ηλικία 82 ετών. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας.
Ο Kunimitsu Takahashi , ο οποίος ξεχώρισε στη μοτοσυκλέτα, τη Formula 1, τα Touring Cars, το Le Mans… και μάλιστα θεωρείται ο πατέρας του «Drifting» , ενός τρόπου ολίσθησης στους τέσσερις τροχούς που θεωρείτε πως το έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Σε μια καριέρα πέντε δεκαετιών, ο Takahashi ήταν πρωτοπόρος για τους Ιάπωνες στους αγώνες μοτοσικλετών grand prix πριν ξεκινήσει μια επιτυχημένη καριέρα στους τέσσερις τροχούς που τον οδήγησαν σε νίκες σε μονοθέσια, σπορ πρωτότυπα και αυτοκίνητα τουρισμού.
Από την αποχώρησή του από τους επαγγελματικούς αγώνες σε ηλικία 59 ετών, ο Takahashi παρέμεινε σταθερός στη σκηνή του μηχανοκίνητου αθλητισμού της Ιαπωνίας μέσω της ιδιοκτησίας της ομάδας, με την ομώνυμη στολή του Team Kunimitsu να έχει κερδίσει δύο τίτλους SUPER GT το 2018 και το 2020.
Έχοντας αναδειχθεί ως κορυφαίο ταλέντο στην εγχώρια σκηνή αγώνων μοτοσυκλετών της Ιαπωνίας στα τέλη της δεκαετίας του 1950 ως έφηβος, ο Takahashi επιλέχθηκε ως αναβάτης της Honda Works για την επίθεση της μάρκας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αγώνων δρόμου FIM το 1960.
Το 1961 έγραψε ιστορία καθώς έγινε ο πρώτος Ιάπωνας αναβάτης που κέρδισε έναν αγώνα σε οποιαδήποτε κατηγορία, όταν κέρδισε στο GP της Δυτικής Γερμανίας στην κατηγορία 250cc στο Hockenheim σε ηλικία 21 ετών. Θα έπαιρνε άλλες τρεις νίκες GP στα 125cc, όλες με μηχανές Honda.
Το1963 και ενώ η καριέρα του βρισκόταν σε ανοδική πορεία, υπέστη ένα σοβαρό ατύχημα στο Isle of Man TT, το οποίο τον κράτησε εκτός για αρκετούς μήνες. Μάλιστα, αν και επέστρεψε, δεν επέστρεψε ποτέ σε αυτό που ήταν.
Γι’ αυτό στα τέλη του 1964 μεταπήδησε στους τέσσερις τροχούς. Έφτασε ακόμη και να αγωνιστεί στη Formula 1 . Ήταν μόνο σε έναν αγώνα, στην Ιαπωνία το 1977 . Φυσικά, έτρεξε με ένα Tyrrell, το ίδιο με το οποίο είχε συμμετάσχει ο συμπατριώτης του Kazuyoshi Hoshino έναν χρόνο πριν. Τερμάτισε ένατος στο Fuji.
Αλλά πριν από αυτό είχε προπονηθεί γύρω από το όρος Fuji για χρόνια δημιουργώντας ένα νέο στυλ που έγινε γνωστό ως «Drifting» . Ήταν ο ιδιαίτερος τρόπος του να γλιστράει . Τον αντέγραψαν και το στυλ του μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο.
Ο Takahashi συμμετείχε επίσης στην Ιαπωνική Super Formula, όπου κέρδισε τρεις αγώνες το 1977. Ή στη Formula 2 το 1980. Μεταπήδησε ακόμη και στα Touring Cars. Μπήκε στο 24 Hours of Le Mans με μια Porsche από το 1986 έως το 1990. Έπειτα έτρεξε εκεί με Honda NSX και τερμάτισε όγδοος στη γενική και κέρδισε την κατηγορία του το 1995. Αγωνιζόταν επίσης στο ιαπωνικό πρωτάθλημα GT και στη Formula 3000, όπου δραστηριοποιήθηκε μέχρι το 1999.
Μετά την αποχώρησή του, οδήγησε την ομάδα Team Kunimitsu, στο πρωτάθλημα GT της χώρας του. Ήταν μάλιστα υποστηρικτής αγώνων μέχρι το 2007. Η ομάδα του συνέχισε και προσέλαβε μάλιστα τον πρώην πρωταθλητή της F1 Τζένσον Μπάτον το 2018. Τη χρονιά που κέρδισαν τον τίτλο δίπλα στον Ναόκι Γιαμαμότο.
Ο Takahashi πέθανε σήμερα Τετάρτη 16 Μαρτίου από καρκίνο σε ηλικία 82 ετών.
Η ιστορία του Kunimitsu Takahashi
1940 | Γεννήθηκε στο Koganei του Τόκιο. |
1958 | Ντεμπούτο σε All Japan Motorcycle Clubman Race. Κερδίζει τον αγώνα αντοχής μοτοσικλετών All Japan (Mount Asama Volcano Race) κατηγορία 350cc. |
1959 | Κερδίζει στο Mount Asama Volcano Race για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά (κατηγορία 500cc) |
1960 | Συμμετέχει στο Honda R&D Honda Speed Club (HSC) |
1961 | Γίνεται ο πρώτος Ιάπωνας που κερδίζει σε αγώνες Παγκόσμιου Γκραν Πρι (Γύρος 1, Γκραν Πρι Δυτικής Γερμανίας κατηγορία 250 κ.εκ.) Κερδίζει τον Γύρο 9, Γκραν Πρι του Ulster (κατηγορία 125 κ.εκ.) Τερματίζει τέταρτος στο Isle of Man TT (κατηγορία 250 κ.εκ.) Τέταρτος σε γενική κατάταξη (250 κ.εκ.) / πέμπτος (125cc) στη σειρά World Grand Prix του 1961 |
1962 | Κερδίζει παγκόσμιους γύρους Grand Prix 1 (Ισπανία) και 2 (Γαλλία) (κατηγορία 125cc) Συντρίβεται κατά τη διάρκεια του Γύρου 3, το Isle of Man TT, και αναρρώνει παρά την απώλεια των αισθήσεων. Κατατάχθηκε συνολικά στην τέταρτη θέση (125cc) στη σειρά World Grand Prix του 1962 |
1963 | Αγωνίζεται σε 14 γύρους της σεζόν του Παγκόσμιου Γκραν Πρι. Συνολικά κατετάγη ένατος (250cc) και έβδομος (125cc) |
1965 | Προχωρά στους αγώνες τεσσάρων τροχών |
1970 | Κερδίζει και τους πέντε γύρους του Πρωταθλήματος Οδηγών της Ιαπωνίας κατηγορίας T-II, κατακτώντας το πρωτάθλημα |
1971 | Κερδίζει την κατηγορία Ιαπωνικό Grand Prix Tb |
1977 | Τερματίζει ένατος στο Ιαπωνικό Grand Prix της Formula 1 |
1985 – 87 | Κερδίζει το Πρωτάθλημα Αντοχής της Ιαπωνίας |
1989 | Κερδίζει το Πρωτάθλημα All Japan Sports Prototype Car |
1992 | Ιδρύει την ομάδα Kunimitsu, ενεργώντας ως διευθυντής και οδηγός |
1995 | Κερδίζει τον αγώνα Le Mans 24 ωρών (κατηγορία GT2) |
1996 | Αγωνίζεται στο All Japan GT Championship οδηγώντας Honda NSX |
1998 | Κερδίζει τον πρώτο αγώνα του Πρωταθλήματος All Japan GT στον 6ο γύρο |
1999 | Κερδίζει όλο τον γύρο του Πρωταθλήματος Ιαπωνίας GT, ο Φούτζι αποσύρεται από την οδήγηση αγωνιστικών αυτοκινήτων |
2000 | Οδηγεί την Team Kunimitsu ως team manager στο All Japan GT Championship, ανταγωνιζόμενος την Honda NSX |
2002 | Εισήχθη στο Ιαπωνικό Automotive Hall of Fame |
2005 | Αγωνίζεται ως διευθυντής ομάδας TEAM KUNIMITSU στο αγωνιστικό SUPER GT Honda NSX |
2013 | Απονεμήθηκε το βραβείο Le Mans 24ωρο Hall of Fame |
2018 | Κέρδισε την κατηγορία SUPER GT GT500 (οδηγοί: Naoki Yamamoto / Jenson Button) |
2020 | Κέρδισε την κατηγορία SUPER GT GT500 (οδηγοί: Naoki Yamamoto / Tadasuke Makino) Απονεμήθηκε το βραβείο Sportsperson of Merit από το ιαπωνικό Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Επιστήμης και Τεχνολογίας |