Jorge Lorenzo: “Ο Marc Márquez είναι για μένα ο πιο δυνατός οδηγός και ακολουθεί ο Quartararo”
Ο 5 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής βρέθηκε σε συγκέντρωση πριν από μέρες με Ιταλούς δημοσιογράφους και μίλησαν για τον Rossi, τον Márquez και τον Bagnaia.
Ο Jorge Lorenzo ολοκλήρωσε τη σεζόν 2022 στο DAZN ως σχολιαστής. Ο Ισπανός είναι πάντα μια σημαντική προσωπικότητα για να αναλύσει οποιοδήποτε θέμα έχει να κάνει με το MotoGP, έτσι τώρα μίλησε μεταξύ άλλων και για τη σχέση του με τον Rossi.
« Η σχέση μου με τον Rossi έχει βελτιωθεί πολύ. Παλιότερα ήμασταν δύο “κοκόρια στο ίδιο κοτέτσι”. Όταν πήγε στη Ducati η σχέση ήταν καλύτερη, όταν επέστρεψε στη Yamaha, ήταν και πάλι άσχημα. Με τα χρόνια βελτιωνόταν και με κάλεσε ακόμη και στο Ράντσο του, οπότε τώρα είναι διαφορετικά.» , εξήγησε ο Lorenzo, ο οποίος πρόσθεσε το εξής όταν ρωτήθηκε αν κάποια στιγμή θα συναντηθούν ξανά σε μια πίστα οδηγώντας διαφορετικά αυτοκίνητα: «Αυτή τη στιγμή τρέχουμε σε διαφορετικά πρωταθλήματα. Προχωράει πολύ γρήγορα. Θα ήταν πολύ ωραίο. Όλα είναι πιθανά στη ζωή ».
Μίλησε και για το σημερινό MotoGP, επισημαίνοντας τις διάφορες του τότε με το τώρα. «Σιγά σιγά, οι οδηγοί με πολύ έντονη προσωπικότητα που κυριαρχούσαν αποσύρθηκαν. Προφανώς ο Valentino Rossi είναι ένας από αυτούς, αλλά εμείς οι υπόλοιποι δεν ήμασταν πολύ μακριά.»
«Οι άνθρωποι πρέπει να συνηθίσουν αυτούς τους νέους οδηγούς. Ο Fabio Quartararo και ο Pecco Bagnaia δεν έχουν τόσο δυνατή προσωπικότητα όσο άλλοι οδηγοί πριν από χρόνια. Το τρέχον MotoGP είναι υγιές και με συναρπαστικούς αγώνες. Η Aprilia, η Yamaha, η Honda και η Ducati είναι πολύ ανταγωνιστικές».
Για την Ducati, προσθέτει: «Φέτος ήταν η καλύτερη μοτοσυκλέτα, αλλά και οι αναβάτες της. Οι Bagnaia, Martin και Bastianini θα φέρουν περισσότερη ευτυχία στη Ducati».
Παρόλα αυτά σε επίπεδο οδηγών, ο Lorenzo είναι πολύ ξεκάθαρος: «Ο πιο δυνατός είναι ο Marc Márquez. Δεύτερο θα έλεγα τον Fabio Quartararo».
Αφήνοντας κατά μέρος το καθαρά αθλητικό, του τώρα, ο Lorenzo λέει τις σκέψεις του και θυμάται. «Ο κόσμος βλέπει σαμπάνια και γιορτές. Μας βλέπει να οδηγούμε τις καλύτερες μοτοσυκλέτες στον κόσμο, αλλά πίσω της υπάρχει δουλειά και θυσίες»
«Ήμουν τυχερός που είχα τον πατέρα μου που μου ενστάλαξε την πειθαρχία από παιδί: πολεμικές τέχνες, γυμναστική. και το εφάρμοσα στην προπόνησή μου. Ήμασταν πάντα σταθεροί, προσπαθούσαμε πάντα να βελτιωνόμαστε για να είμαστε ένας πλήρης οδηγός. Αντί να αγοράσει ένα Nintendo, μου αγόρασε μια μοτοσυκλέτα.»
«Έφτασα στο σημείο που η ζωή μου ήταν πολύ πιεστική και είχα λίγο ελεύθερο χρόνο. Οι προπονήσεις ήταν μηχανικές και ήταν σαν ρομπότ. Επέστρεψα στη δουλειά με τον πατέρα μου το 2013 και ήρθαν τα αποτελέσματα, αλλά δεν ήμουν ευχαριστημένος. Τώρα έχω μια ήσυχη ζωή αλλά χάρη στη θυσία των 30 χρόνων», κατέληξε!