Ο δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, Casey Stoner, ένας από τους πιο ταλαντούχους αναβάτες όλων των εποχών, πήρε τον πρώτο του τίτλο με τη Ducati το 2007 (ο μόνος με την Ιταλική μάρκα) και με τη Honda το 2011, αποσύρθηκε την επόμενη σεζόν σε ηλικία μόλις 27 ετών. Από τότε που ο Stoner αποφάσισε να αποσυρθεί, έγιναν γνωστά διάφορα προβλήματα υγείας που είχε ο Αυστραλός.
Ο Casey Stoner μίλησε για τα πρόσφατα προβλήματα της υγείας του στο podcast Gypsy Tales και μίλησε εκ βαθέων ψυχής.
Ο Stoner μίλησε για τη πρόσφατη διάγνωσή της υγείας του. «Πρόσφατα διαγνώστηκα με άγχος, το οποίο όταν αγωνιζόμουν δεν ήξερα ότι υπήρχε. Νόμιζα ότι ήταν στρες από την πίεση. Πίστευα ότι όλοι ήταν στρεσαρισμένοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά τώρα, το άγχος έχει μπλοκάρει την πλάτη μου, τόσο πολύ που έχω πρόβλημα σε δύο δίσκους στην σπονδυλική στήλη, σε σημείο που πρέπει να αντικατασταθούν»
Ο Stoner δυσκολεύτηκε πολύ όσο ήταν οδηγός αγώνων. «Δεν ήταν εύκολο για μένα να καταλάβω γιατί μου ήταν τόσο δύσκολο να αντιμετωπίσω την πίεση και τη φήμη. Υπάρχουν άνθρωποι, όπως ο Marc Márquez και ο Valentino Rossi, που δεν επηρεάζονται. Το σκέφτομαι και νομίζω ότι θα ήταν πολύ πιο εύκολο να καταλάβαινα όλα αυτά που μου σύμβαιναν, γιατί θα μπορούσα να το χειριστώ καλύτερα. Ποτέ δεν ένιωσα άνετα με τον Τύπο, ούτε όταν ήμουν περιτριγυρισμένος από κόσμο.»
«Όσο καλύτερο ήταν το Σαββατοκύριακο, τόσο περισσότερο ήθελα να πεθάνω»
Ο Stoner αποκάλυψε ότι είχε πολλά προβλήματα στη διαχείριση της πίεσης, αναφέροντας ακόμη και την επιθυμία να πεθάνει. «Κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της καριέρας μου, πιθανώς μέχρι τα δύο τελευταία χρόνια στο MotoGP, όσο καλύτερα περνούσε το Σαββατοκύριακο, τόσο περισσότερο ήθελα να πεθάνω. Ήμουν κυριολεκτικά κουλουριασμένος στο πάτωμα του αυτοκινούμενου τροχόσπιτου. Ένιωθα σκατά, άρρωστος με πόνο στο στομάχι μου και απλά δεν ήθελα να τρέξω».
Δεν είναι πάντα εύκολο να βιώνεις καταστάσεις πίεσης και είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζεις ότι δεν το χειρίζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. «Ένιωσα μεγάλη πίεση από την ομάδα, από όλους όσους με βοήθησαν, στο τέλος έχεις μια ομάδα με περισσότερα από 100 άτομα γύρω σου. Και όταν είσαι ο νούμερο ένα οδηγός και όλοι περιμένουν να κερδίζεις κάθε Σαββατοκύριακο είναι κάτι που με κατέστρεφε. Μόλις αφότου αποσύρθηκα κατάλαβα γιατί μου συνέβαινε αυτό. Μπορεί να μην ήξερα τι ακριβώς συνέβαινε στο σώμα μου, αλλά σίγουρα ήμουν πολύ κάλος στον τρόπο αποσύνδεσης που είχα. Δεν είχε σημασία πόσο κακός ήμουν, ή νευρικός ή πονεμένος, μπορούσα απλώς να λέω “ρούφατο τώρα και αποδέξου το”».
Ο Αυστραλός λέει ότι μερικές φορές δυσκολεύτηκε ακόμη και να πάει στους αγώνες. «Όλοι οι οδηγοί που στήνονται στο Grid θέλουν το ίδιο πράγμα με εσένα, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά στο πώς θα το πετύχουν. Μεταξύ αυτών που το κάνουν να συμβεί και εκείνων που θέλουν να συμβεί υπάρχει διαφορά, αλλά και για μένα ήταν πολύ διαφορετικό. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να πάω στους αγώνες, έπρεπε να βεβαιωθώ ότι όλα ήταν στη θέση τους. Υπήρχαν μερικές πολύ τεμπέλικες εβδομάδες που δεν μπορούσα καν να κουνήσω τον πισινό μου από τον καναπέ.»