Συνέντευξη με τον Marc Coma, νικητή του Dakar 2015 

Πότε ξεκίνησες την καριέρα σου, και είχες κάποιον που σε ενέπνεε;
Ουσιαστικά όχι. Όμως πάντα υπήρχε το πάθος για τις μοτοσυκλέτες στην οικογένειά μου. Ο πατέρας μου και ο θείος μου είχαν μοτοσυκλέτες και συμμετείχαν ερασιτεχνικά σε κάποιους αγώνες. Νομίζω ότι από εκεί πηγάζει και το δικό μου πάθος. Όμως ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι θα έφτανα σε αυτό το σημείο, πλέον. Είναι καταπληκτικό. Αλλά χρειάστηκε αρκετή δουλειά για όλο αυτό, και βήμα βήμα φτιάχτηκε μία καλή καριέρα.

Όταν ήσουν νεότερος, είχες βάλει στόχο να φτάσεις στο υψηλότερο επίπεδο το οποίο μπορούσες να αγγίξεις;
Βασικά όχι, καθόλου. Σίγουρα ήθελα να βελτιωθώ, αλλά στο τέλος θα πρέπει να το κάνεις βήμα βήμα. Ποτέ δεν πρόκειται να πετύχεις τον στόχο αυτό εν μία νυκτί, κι έτσι το επίπεδο που βρισκόμαστε τώρα έχει έρθει σαν αποτέλεσμα 20 ετών σκληρής προσπάθειας.

Πότε ανακάλυψες πως διαθέτεις ό,τι χρειάζεται για να φτάσεις στην κορυφή;

Είναι δύσκολο να πω κάτι τέτοιο. Όταν παρακολουθούσα το Dakar στην τηλεόραση παλιότερα, έλεγα πάντα στον εαυτό μου πως: “αυτό είναι για ‘μένα.” Και μόλις έφτασα εκεί, την πρώτη χρονιά, βρέθηκα αντιμέτωπος με έναν τεράστιο αγώνα, όμως τα συναισθήματα ήταν θετικά από την πρώτη στιγμή. Σταδιακά δουλέψαμε επάνω σε αυτό. Δεν υπήρξε κάποια ειδική στιγμή που να είπα πως “τώρα μπορώ να το πετύχω.” Απλά ήρθε με το πέρασμα του χρόνου.

Τι είναι αυτό που κάνει το Dakar τόσο μοναδικό;
Νομίζω ότι οι άνθρωποι χρειάζεται να θέτουν υψηλούς στόχους. Και το Dakar είναι ένας από τους ψηλότερους. Είναι σαν μία φιλοσοφία ζωής. Τα πάντα είναι ριζοσπαστικά στο Dakar. Δεν υπάρχουν μέσες λύσεις. Τα συναισθήματα που λαμβάνεις σε αυτό το rally είναι τα καλύτερα και τα χειρότερα που μπορείς να ζήσεις. Κι αυτό το κάνει μοναδικό.

 Τι είναι αυτό που σε κάνει να επιστρέφεις ξανά χρόνο με τον χρόνο;

Επιστρέφω γιατί το διασκεδάζω. Ακόμη έχω το πάθος να επιστρέψω για να παλέψω. Ορισμένες φορές ρωτώ κι εγώ τον εαυτό μου: “έχεις κερδίσει κάποιες φορές ήδη, άρα γιατί ακόμη θέλεις να επιστρέψεις; Γιατί;” Και πάντα παίρνω την ίδια απάντηση. Μου αρέσει να οδηγώ την μοτοσυκλέτα μου και μου αρέσει το να μπορώ να είμαι ανταγωνιστικός. Το εάν θα κερδίσεις ή όχι δεν είναι πάντα το σπουδαιότερο.

Γίνεται ολοένα και πιο σκληρό κάθε χρόνο, με περισσότερους και πιο νέους αναβάτες να κάνουν την εμφάνισή τους;
Έτσι είναι απλά η ζωή. Όταν ήμουν νέος, ήρθα και προσπάθησα να νικήσω τους παλαιότερους αναβάτες, και τώρα εγώ είμαι ένας από τους γηραιότερους που οι νέοι προσπαθούν να νικήσουν! Στο κάτω κάτω, είμαι 38 ετών: Ακόμη νιώθω δυνατός και ακόμη αισθάνομαι σε φόρμα. Νομίζω πως ακόμη έχω το κάτι παραπάνω. Αλλά τα 38 είναι 38: είμαι στις μοτοσυκλέτες για περισσότερο από 10 χρόνια. Απλά προσπαθώ να βλέπω τον κάθε χρόνο ξεχωριστά.
Redbull