Ο Marc Marquez σε συνέντευξή του στους διοργανωτές του βραβείου «Maria de Villota y Ciudad de la Raqueta» για αθλητές που έχουν διακριθεί, μίλησε για την εποχή του, τους τραυματισμούς και τις προσδοκίες του.
Μετά από έξι αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος MotoGP (δύο από τους οποίους δεν συμμετείχε λόγω της διπλωπίας, από πτώση. ed), ο # 93 της Repsol Honda Team έχει 44 βαθμούς και καταλαμβάνει την ένατη θέση στην κατάταξη, 45 βαθμούς πίσω από τον ηγέτη Fabio Quartararo. Ένα χάσμα που μπορεί ακόμα να γεφυρωθεί δεδομένης της μεγάλης σεζόν, ακόμα κι αν η αρμονία με τη νέα Honda αυτή τη στιγμή δεν είναι ακόμα 100%.
Ο Marquez ήθελε να υπογραμμίσει πώς στο MotoGP ο αναβάτης εξακολουθεί να κάνει τη διαφορά, ακόμα κι αν, χωρίς τη σωστή μοτοσυκλέτα, μπορείς να παλέψεις για λίγους αγώνες, αλλά όχι για τον τίτλο. Δείτε τι είπε όπως αναφέρει το AS.com.
«Έπρεπε να ζήσω τα δύο πρόσωπα του αθλητισμού, αυτό των επιτυχιών και αυτό των τραυματισμών και, επομένως, το μονοπάτι της υπέρβασης του δεύτερου. Στα καλά χρόνια η πίεση ήταν εκεί, αλλά κατάφερα να το διαχειριστώ καλά. Τώρα, είναι διαφορετική πίεση γιατί όλοι περιμένουν να είμαι ξανά ανταγωνιστικός, αλλά δεν πρέπει να βιάζομαι. Πολλά πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν, πρέπει να ζήσεις μαζί τους και να τα διαχειριστείς σιγά σιγά. Ο Παγκόσμιος τίτλος φέτος είναι ένα όνειρο, αλλά πρέπει να είμαι ρεαλιστής. Βελτιωνόμαστε και προοδεύουμε, το σημαντικό είναι το κίνητρο. Κάθε μέρα είναι μια πρόκληση και τώρα η πρόκληση είναι να ξεπεράσουμε αυτά τα δύο χρόνια τραυματισμών, να ξεπεράσουμε αυτές τις στιγμές και να επιστρέψουμε για να αγωνιστούμε για τα πάντα».
Ο αναβάτης της Repsol Honda γνωρίζει ότι το άθλημά του «έχει αλλάξει πολύ σε ορισμένες πτυχές, όπως η τεχνολογία, η ασφάλεια των πιστών και στον κόσμο της επικοινωνίας» και ότι σε αθλητικό επίπεδο «πηγαίνεις όλο και πιο γρήγορα και πιέζεις σκληρότερα, αλλα έχει βελτιωθεί πολύ και η ασφάλεια».
«Αυτό δεν είναι ένα άθλημα για δύο, είναι για τρεις: για την μοτοσυκλέτα, την ομάδα και τον αναβάτη. Αυτό που είναι ξεκάθαρο για μένα είναι ότι, ευτυχώς, η θεμελιώδης διαφορά εξακολουθεί να γίνεται από τον αναβάτη, αλλά είναι σαφές ότι, αν δεν υπάρχει συναίσθημα με τη μοτοσυκλέτα, μπορείς να αγωνιστείς σε μια συγκεκριμένη στιγμή για έναν αγώνα, αλλά όχι για έναν ολόκληρο πρωτάθλημα.»
«Ο πιο ιδιαίτερος τίτλος; Ήταν αυτό του 2019, όπου όλα λειτούργησαν και που συνέπεσε επίσης με τη νίκη του τίτλου του αδερφού μου στη Moto2».
Ερωτηθείς για την καριέρα του στην premier Class, παραδέχτηκε ότι όταν έφτασε το 2013 είχε «το προνόμιο να μάθει από αναβάτες όπως ο Rossi, ο Lorenzo ή ο Pedrosa», ενώ σήμερα «είναι το αντίστροφο». «Βλέπω τους νέους που ανεβαίνουν πώς κάνουν νέα πράγματα. Από αυτούς μαθαίνουμε και εμείς οι μεγαλύτεροι», εξομολογήθηκε.
Όταν ρωτήθηκε για το πόσο μεγάλη θα είναι η καριέρα του είπε: «Πολλά εξαρτώνται από το μυαλό, αλλά και από την κατάσταση κάθε δεδομένη στιγμή, από τραυματισμούς, από το να έχεις μια καλή ιατρική ομάδα γύρω σου ή από το κίνητρο, υπάρχουν πολλοί παράγοντες», διευκρίνισε.
Τέλος, σχετικά με την απόκτηση του βραβείου María de Villota στην κατηγορία Sport Feat, τόνισε ότι όλα τα βραβεία έχουν «ιδιαίτερο νόημα», αλλά κάποια σαν αυτό «σε αγγίζουν και σε ενθουσιάζουν περισσότερο». «Πηγαίνει πολύ πέρα από τον σπορ, μπαίνει πλήρως στις αξίες που μεταδίδει ο αθλητισμός στους ανθρώπους. Είναι επίσης πολύ ιδιαίτερο λόγω του τι σήμαινε η María για τον κόσμο του αθλητισμού γενικά και για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό ειδικότερα»!
Randomizer
Related Posts
