Ένα μοναδικό ταλέντο, ικανό για αξέχαστους αγώνες και απίστευτα ρεκόρ. Ο Sheene παραμένει ένα είδωλο της μοτοσικλέτας!
Ένας πραγματικός θρύλος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1950. Μιλάμε για τον Barry Sheene , τον Άγγλο οδηγό, δυο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή, ο οποίος εξέπληξε τους πάντες εντός και εκτός πίστας.
Γεννημένος στα προάστια του Λονδίνου, ο Sheene μυήθηκε στον κόσμο των μοτοσυκλετών από τον μηχανικό πατέρα του Frank. Έκανε το ντεμπούτο του ως οδηγός στα δεκαοκτώ και το 1970 είχε την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην τελευταία δοκιμή της σεζόν, στο GP της Ισπανίας. Αγωνίστηκε στην κατηγορία 500 οδηγώντας ένα Bultaco αλλά έπρεπε να αποσυρθεί. Χρησιμοποιώντας ένα Suzuki αντ ‘αυτού, κατέκτησε τη δεύτερη θέση στην κατηγορία 125.
Στην πίστα ήταν ένα πραγματικό φαινόμενο. Πέρασε στα 500 το 1974, και μέχρι το 1981 ο Sheene κέρδισε 19 νίκες που του χάρισαν, το 1976 και το 1977, τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή με το Suzuki RG 500 (Δείτε εδώ σχετικά >>>). Από όλες τις πιο όμορφες επιτυχίες του, ήταν μία, αυτή της 28ης Ιουνίου 1975, όταν χάρισε στο 4κύλινδρο Suzuki την πρώτη του νίκη στην πίστα του Assen. Όλα αυτά ξεπερνώντας έναν άλλο θρύλο όπως ο Giacomo Agostini στον τελευταίο γύρο στο S πριν από τον τερματισμό.
Έμεινε στην ιστορία ως “σιδερένιος” , λόγω της τεράστιας ποσότητας μετάλλου από βίδες που είχαν εμφυτεύσει οι χειρουργοί λόγω των πολυάριθμων τραυματισμών του στους αγώνες. Όπως το φοβερό το 1975, όταν στον αγώνα της Daytona που έπαθε κατάγματα σε όλο το σώμα του εξαιτίας του σπασίματος του πίσω ελαστικού του Suzuki TR 750 και της επακόλουθης πτώσης στα 280 χλμ. / Ώρα.
Όπως αυτή η περίπτωση στο Paul Ricard το 1980, όπου ακρωτηριάστηκε το αριστερό του μικρό δάχτυλο. Όπως αυτή του 1982 κατά τη διάρκεια της προπόνησης για τον αγώνα Silverstone , όπου με το Yamaha 500 του έπεσε πάνω στη μοτοσυκλέτα του Γάλλου Patrick Igoa που είχε πέσει λίγο πριν και παρέμεινε στη μέση της πίστας. Οι γιατροί έπρεπε να του εμφυτεύσουν 27 βίδες στα πόδια, αλλά τελικά, όπως πάντα, επέστρεψε στην πίστα για να παλέψει για τη νίκη.
Ήταν επίσης ο πρώτος αναβάτης του παγκόσμιου πρωταθλήματος που εγκατέλειψε τον 1 (άσσο) μετά από ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα για να κρατήσει το νούμερο 7 στα φέρινγκ, ήταν ο πρώτος που φόρεσε χρωματιστές δερμάτινες φόρμες, αντί για μαύρα, όπως χρησιμοποιούνταν τότε, και ήταν ο πρώτος που ζήτησε προστατευτικό πλάτης και κράνος ολικής κάλυψης (full face).
Ο Sheene ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, που ξεπερνούσε τα όρια, έπινε και κάπνιζε πολύ, ακόμα και πριν την έναρξη του αγώνα πάνω στην σχάρα εκκίνησης. Είχε ακόμη και μια τρύπα στο πηγούνι στο κράνος που του επέτρεπε να καπνίζει μέχρι την εκκίνηση του αγώνα.
Η οικογένεια Sheene μετακόμισε στην Αυστραλία στα τέλη της δεκαετίας του 1980, με την ελπίδα ότι το θερμότερο κλίμα θα βοηθούσε στην ανακούφιση από τον πόνο της αρθρίτιδας που προκλήθηκε από τον τραύμα του Sheene , εγκαταστάθηκε σε ένα ακίνητο κοντά στη Χρυσή Ακτή
Τον Ιούλιο του 2002, σε ηλικία 51 ετών, ο Sheene διαγνώστηκε με καρκίνο στον οισοφάγο και στο στομάχι.
Πέθανε σε νοσοκομείο στη Χρυσή Ακτή του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία στις 10 Μαρτίου 2003, σε ηλικία 52 ετών, έχοντας υποφέρει από την πάθηση για οκτώ μήνες.
Μετά την ανακατασκευή του Brands Hatch Circuit στην Αγγλία για λόγους ασφαλείας μετά από αιτήματα της FIM, το τμήμα Dingle Dell άλλαξε για λόγους ασφαλείας και λίγο μετά το θάνατο του Sheene το νέο τμήμα μετονομάστηκε σε Sheene’s Corner προς τιμήν του. Η FIM τον ονόμασε Grand Prix “Legend” το 2001.
Εν ολίγοις, ήταν ένας πραγματικός χαρακτήρας, που συγκινεί ακόμα και σήμερα.
Σαν σήμερα: Ο Barry Sheene κέρδισε τον τίτλο στα 500cc με Suzuki RG500