Μετά από έξι μήνες γεμάτους αγωνιστική δράση, ήρθε η στιγμή της ξεκούρασης για το Γιάννη Τρίγκα. Πετύχαμε τον 29χρονο αναβάτη Enduro μεταξύ ξεκούρασης και καλοκαιρινής δουλειάς και είχαμε την ευκαιρία να του μιλήσουμε.
Ποιες είναι οι σκέψεις σου μετά από τρεις διπλούς αγώνες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;
Το να αγωνίζομαι με τους καλυτέρους οδηγούς του κόσμου και να δουλεύω με μια ομάδα του παγκοσμίου όπως έκανα με τη Beta Boano Racing στο Βέλγιο, ήταν πραγματικά ένα όνειρο για μένα. Φυσικά για να φτάσω να το πραγματοποιήσω με βοήθησαν πολλοί φίλοι και ειδικά ο αδερφός μου ο Νάσος. Τους ευχαριστώ όλους. Τώρα το μυαλό μου είναι στους επόμενους αγώνες για τους οποίος θα πρέπει να είμαι καλά προετοιμασμένος. Το Six Days στη Σλοβακία θα είναι η πρώτη σκληρή δοκιμασία μετά τις καλοκαιρινές διακοπές ενώ ακολουθούν τρεις αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος και ο τελευταίος αγώνας του Παγκοσμίου στη Γαλλία.
Ποιες οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες μεταξύ ελληνικού και παγκόσμιου πρωταθλήματος;
Δεν είναι δίκαιη η σύγκριση! Οι αγώνες του παγκόσμιου είναι για επαγγελματίες οδηγούς και μόνο! Όταν ρώτησα στο εξωτερικό κάποιους, όχι πρωτοκλασάτους, αναβάτες αν δουλεύουν με κοίταξαν παράξενα… Το μόνο που κάνουν είναι να τρέχουν αγώνες, αυτή είναι η δουλειά τους. Στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό. Οι περισσότεροι Έλληνες αγωνιζόμενοι φεύγουν από τη δουλειά τους για να έρθουν να τρέξουν. Για αυτό που κάνουμε όλα τα παιδία στην Ελλάδα είμαστε σε πάρα πολύ καλό επίπεδο! Τώρα οργανωτικά είναι άλλο θέμα… Το κακό είναι πως ακούμε πολλές απόψεις αλλά κανείς από αυτούς που τις εκφράζουν δε δείχνει διατεθειμένος να κάνει κάτι για τη βελτίωση του αθλήματος.
Στον αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Enduro (EWC) που έγινε στις Σέρρες ο Γιάννης Τρίγκας ανέβηκε και τις δύο μέρες στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου ως ο ταχύτερος Έλληνας αγωνιζόμενος.
Που πιστεύεις κατά κύριο λόγο οφείλεται η διαφορά των αθλητών του Παγκοσμίου;
Είναι θέμα κουλτούρας. Στις άλλες χώρες έχουν πολλά χρόνια ιστορίας στο μηχανοκίνητο αθλητισμό και το αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Είναι περισσότερο αθλητές, αφοσιώνονται σε αυτό που κάνουν και αφιερώνουν όλο τους το χρόνο. Φυσικά αυτό έχει και κάποια αρνητικά καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που διακρίνεις μονοδιάστατους χαρακτήρες. Αντίθετα στην Ελλάδα είναι λίγοι αυτοί που μπορούν να αφιερώσουν το χρόνο που χρειάζεται το αγώνισμα του Enduro. Σίγουρα τα αποτελέσματα θα είναι καλύτερα αν συνεργαστούμε μεταξύ μας ώστε να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός, με την καλή έννοια.
Ο Γιάννης έχει προπονηθεί σκληρά και στη “χειροκίνητη” αλλαγή ελαστικών, πετυχαίνοντας συνολικό χρόνο κάτω από οκτώ λεπτά μετά από οχτώ ώρες αγώνα!